摘要:Os libros de Antoni Domènech son un verdadeiro acontecemento no territorio da teoría
e filosofía política. Foino o seu De la ética a la política (1989), un dos mellores libros de filosofía
política que se escribiron no noso país, e éo este último, no que volve a darnos mostra
dese conxunto de trazos que lle co.ecen todos os que están familiarizados cos seus traballos:
rigor na análise; precisión conceptual; impresionante erudición, manexada con soltura, sempre
acompa.ada de xuízos penetrantes; e unha prosa densa, vigorosa, chea de matices, cada
vez máis rara en traballos académicos. é un auténtico pracer a lectura deste libro, polo demais
estra.o e intempestivo. Non outra cousa resulta un libro que no actual contexto de debates
teóricos aborda centralmente, ao longo de varios centos de páxinas, a consigna de fraternidade
lanzada polos revolucionarios xacobinos e xa enterrada no po dos tempos, que volve
sobre os debates da Internacional socialista e da comunista, retomando textos que hai agora
non menos de trinta anos tanto se releron: os de Marx, Bernstein, Kautsky, Lenin, Trotsky,
Gramsci... Trátase dun libro, por outra parte, de difícil catalogación nos xéneros comúns. Non
é, sen dúbida, unha investigación filosófico-sistemática nin tampouco un traballo de historiador.
De feito, na súa longa elaboración de máis dunha década, o autor modificou o seu enfoque,
que nun principio, en efecto, era de carácter máis sistemático, pero a súa insatisfacción
coa forma hoxe dominante de facer filosofía política e o convencemento do carácter fondamente
histórico dos conceptos propios deste campo levárono a transformar o que ao comezo
non era máis que unha introdución histórica ao concepto de fraternidade en todo un
amplísimo traballo, do que este libro é unha parte.