摘要:Według Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego reforma polskiej nauki i szkolnictwa wyższego,która weszła w życie w 2019 roku,określana jako Konstytucja dla Nauki lub Ustawa 2.0,ma zrealizować kilka zasadniczych celów: 1) wprowadzić nowy skuteczniejszy model zarządzania uczelniami,2) zwiększyć finansowanie nauki i szkolnictwa wyższego,3) doprowadzić do zrównoważenia rozwoju szkolnictwa wyższego w Polsce,4) zmienić model kształcenia doktorów,5) wprowadzić nowe ścieżki kariery akademickiej oraz 6) łączyć potencjał dyscyplin naukowych. Motywacja do zmian wyrażała się w przekonaniu twórców reformy,że rozwój polskiej nauki nie idzie w parze z rosnącą gospodarczo-polityczną pozycją Polski (ujawnia się to m.in. w niskiej pozycji polskich uczelni w międzynarodowych rankingach) i z niezaspokojonym zapotrzebowaniem na wprowadzanie rozwiązań innowacyjnych w gospodarce. Powodem tego jest niska jakość badań naukowych i w efekcie także niska jakość dydaktyki,co z kolei ma swoją przyczynę w niezbyt wygórowanych wymaganiach dotyczących dorobku naukowego,jakiego oczekuje się od osób starających się o uzyskanie kolejnych stopni naukowych,tytułu profesora oraz awansów na wyższe stanowiska uczelniane.