摘要:Edebi metinler, yaşamın dile gelmesi ve toplumun ifadesidir. 2000’li yıllarda yayınlanmış romanlar üzerinden Türkiye’de İslami kesimde kimliğin yeniden üretilmesi, farklılaşması ve değişimini ele aldık. Muhafazakârlık çerçevesinde değerlendirilen İslami kesimin iki yönlü bir çatışma yaşadığı görünmektedir. Çatışmanın dilemması ise bir yandan İslami geleneği devam ettirmek, diğer taraftan modernleşmeyle uyumlu dindarlık modellerini sunabilmektir. Türkiye’de İslami kesimdeki en büyük değişim parametresi olarak kentleşme gelmektedir. Diğer bütün değişimlerin merkezinde yer alan kentleşme olgusu, Türkiye’de diğer bütün kesimleri kadar, İslami kesimi de büyük ölçüde etkilemiş ve değiştirmiştir. Çalışma kentleşme olgusunun tezahürlerinden biri olan kimlik ve kimliğin temsili meselesinin İslami kesimde nasıl inşa edildiği ve sürdürüldüğü sorusu etrafında edebi metinler üzerinden bir okuma çabasıdır. İslami kimliğin geleneksel ve modern yönleri bulunmaktadır. İslamcı kimliğin inşasında ve sürdürülmesinde temel referans noktaları arasında; aile, eğitim, dinî semboller, değişen isimler ve model kişilikler, köylülükten şehirliliğe değişen mekânlar, çeviriler, dinî yayınlar ve kitaplar önde gelmektedir.