摘要:گردشگری روستایی راهکاری جدید در نظریههای توسعه برای توانمندسازی و ظرفیتسازی در مناطق روستایی به شمار میرود. در این راستا پژوهش حاضر با هدف شناسایی چالشهای گردشگری روستایی استان کرمانشاه با بهره جستن از پارادایم کیفی و روش نظریه بنیانی در بازه زمانی بهار و تابستان سال 1396 انجام شد. جامعه موردمطالعه پژوهش را کارشناسان و متخصصان گردشگری استان کرمانشاه تشکیل میدهند که با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند ترکیبی، 15 نفر از آنان انتخاب شدند. گردآوری اطلاعات با استفاده از مصاحبه عمیق و نیمهساختارمند صورت گرفت که تا رسیدن به سطح اشباع نظری ادامه یافت. تجزیهوتحلیل دادهها طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد. پدیده ناشناخته ماندن فضای گردشگری روستایی استان کرمانشاه، موضوع اصلی بود که پژوهشگران در مرور و بازخوانی یادداشتهای میدانی خود، مکرراً با آن برخورد داشتند. همچنین در این بررسی با بهرهگیری از مدل پارادایمی شرایط زمینهای، شرایط علی (همچون: ناکارآمدی فرآیند هدایت سرمایهگذاران و کارآفرینان در حوزه گردشگری روستایی، ناکارآمدی فرآیند هدایت سرمایهگذاران و کارآفرینان در حوزه گردشگری روستایی، کمبود امکانات زیرساختی در روستاها)، شرایط مداخلهگر (نظیر: سالخوردگی و کاهش جمعیت روستایی، مالکیت خصوصی اراضی و مسائل و مشکلات امنیتی)، راهبردها و پیامدهای مرتبط با این پدیده همچون مهاجرت روزافزون به شهرها، افزایش تقاضا برای مشاغل غیرمفید و کاذب و رکود اقتصادی روستاها، نارضایتی از شرایط زندگی و زیست اقتصادی و ناشناخته ماندن ظرفیتهای طبیعی، فرهنگی و گردشگری روستاها، مورد واکاوی قرار گرفت.