اهداف هدف پژوهش حاضر تعیین نقش تکانش‌گری، حساسیت به پاداش و بی‌لذتی در تمایزگذاری افراد دارای اختلال شخصیت مرزی و افراد عادی بود.
مواد و روش ها روش پژوهش حاضر توصیفی‌همبستگی بود. جامعه پژوهش حاضر شامل دانشجویان دانشگاه تبریز در سال تحصیلی 95-96 بود که براساس روش پژوهش، 200 نفر در مرحله اول ( به صورت غربالگری) و بر اساس فرمول فیدل و تاباخنیک و 80 نفر در مرحله دوم (به صورت نمونه‌گیری هدفمند) انتخاب شد. برای اندازه‌گیری متغیرها از پرسش‌نامه میلون-3، برای غربالگری افراد دارای نشانه های اختلال شخصیت مرزی در مرحله اول پژوهش تکلیف رایانه‌ای خطرپذیری بادکنکی برای سنجش متغیر تکانش‌گری و متغیر حساسیت به پاداش، مقیاس لذت اسنس و همیلتون برای سنجش متغیر بی‌لذتی استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل ممیز و نسخه 23 نرم‌افزار SPSS تحلیل شد.
یافته ها نتایج پژوهش حاضر نشان داد متغیر تکانش‌گری با ضریب 61/0بیشترین نقش را در کل تابع تشخیص دارد. همچنین متغیر حساسیت به پاداش با ضریب 47/0 در مرتبه دوم در کل تابع تشخیص قرار دارد. متغیر بی‌لذتی نیز با ضریب 42/0– در مرتبه سوم در کل تابع تشخیص قرار دارد.
نتیجه گیری سندرم نقص پاداش مغز می‌تواند عامل زیربنایی در آسیب‌شناسی نشانه‌های تکانش‌گری و بی‌لذتی در افراد دارای نشانه‌های اختلال شخصیت مرزی باشد؛ چراکه نقص در سیستم پاداش مغز نوعی محرومیت از مکانیزم‌های حسی در افراد دارای نشانه‌های اختلال شخصیت مرزی است. این امر باعث بی‌لذتی و کم‌انگیختگی و درنهایت تکانش‌گری در این افراد می‌شود.

Objectives The aim of this study is to determine the role of impulsivity, sensitivity to reward and also anhedonia in distinction People with symptoms of borderline personality disorder from normal people.
Methods This study uses both the descriptive and correlative method. The sampling method was sampling and targeting type. The samples comprised of students from Tabriz University (2016-2017 academic year), initial 200 candidates for screening and subsequent 80 candidates for target sampling. In the first step of this study, the Millon Clinical Multiaxial Inventory (MCMI-III) was used for screening followed by Balloon Analogue Risk Task for measuring the impulsivity and resistance variable as sensitivity to reward and the Snaith-Hamilton scale of pleasure is used to measure anhedonia variable.
Results It was illustrated broadly that the impulsivity variable, with 0.61 ratio, has the most important role in the Detection function. The resistance variable towards earning rewards with a 0.47 ratio occupies second place in the Detection function; the anhedonia variable occupied the third place in the Detection function with a ratio of 0.42.
Conclusion Reward deficiency syndrome can be considered as a fundamental pathological symptom of impulsivity and anhedonia in borderline personality disorder BPD. The poor functioning of the brain’s rewards system is a deprivation of sensory mechanisms in people affected with BPD, that led to anhedonia and low arousal and finally impulsivity.