اهداف پژوهش حاضر با هدف بررسی برخی از ویژگی‌های روانسنجی پرسش‌نامه آسیب ثانویه در همسران جانبازان انجام شد.
مواد و روش ها جامعه پژوهش حاضر شامل همسران جانبازان شهرهای یزد، اصفهان، شیراز و اهواز بود که یکی از فرزندان آن‌ها در سال تحصیلی ۱۳۹۲-۱۳۹۱ در مدارس شاهد و ایثارگر این شهرها مشغول به تحصیل بودند. ابتدا با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای ۳۷۹ نفر از این جامعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه آسیب ثانویه، مقیاس سنجش نشانه‌های اختلال استرس پس از سانحه می‌سی‌سی‌پی، مقیاس استرس آسیب ثانویه، مقیاس افسردگی و اضطراب و استرس استفاده شد. داده‌ها به روش تحلیل عاملی تأییدی، همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل، ضریب آلفای کرونباخ و شاخص روایی محتوایی با استفاده از نسخه ۱۸ نرم‌افزارهای SPSS و AMOS تحلیل شدند.
یافته ها تحلیل عاملی تأییدی نشان داد پرسش‌نامه آسیب ثانویه همانند ساختار عاملی نسخه اصلی مقیاس، در نمونه ایرانی ساختاری تک‌عاملی دارد. روایی صوری پرسش‌نامه با استفاده از روش تأثیر آیتم و روایی محتوایی آن با استفاده از شاخص روایی محتوایی تأیید شد. وجود همبستگی بالا میان نمره پرسش‌نامه آسیب ثانویه و نمره خرده‌مقیاس‌های افسردگی و اضطراب و استرس و خرده‌مقیاس‌های اختلال استرس پس از سانحه می‌سی‌سی‌پی و مقیاس استرس ضربه ثانویه نشانگر روایی همگرای مقیاس بود (P<۰.۰۱). همچنین پرسش‌نامه آسیب ثانویه قادر بود گروه آزمودنی‌های دارای سلامت روان بالا را از گروه آزمودنی‌های دارای سلامت روان پایین تشخیص دهد. ضریب آلفای کرونباخ کل مقیاس ۰/۹۲ و پایایی بازآزمایی آن به فاصله یک هفته میان دوبار اجرای آزمون ۰/۸۱ به ‌دست آمد (P<۰.۰۱).
نتیجه گیری بر اساس یافته‌های این پژوهش، نسخه فارسی پرسش‌نامه آسیب ثانویه، پایایی و روایی مطلوبی در همسران جانبازان ایرانی دارد.

Objectives The purpose of the present study was to investigate some psychometric characteristics of Secondary Trauma Questionnaire (STQ) in the wives of warfare victims.
Methods Children of warfare victims living in Yazd, Esfahan, Shiraz, and Ahvaz and studying at Shahed and Isargar Schools of present in these cities in 2011-12 academic year were the target population for this study. Of this population, 379 subjects were selected by cluster sampling method. Secondary Trauma Questionnaire (STQ), Secondary Traumatic Stress Scale (STSS), Mississippi PTSD Scale, and Depression Anxiety Stress Scale (DASS) were used to collect the data. Confirmation factor analysis, Pearson correlation, and independent samples t-test were used to analyze the data.
Results Findings of confirmation factor analysis revealed that STQ, similar to the one approved by the developers of this scale had a one-factor structure in Iranian samples. Face validity of STQ using item impact method and content validity of this scale using Content Validity Index (CVI) and Content Validity Ratio (CVR) were confirmed. There were significantly high correlations among the STQ scores of participants and STSS, PTSD Scale, and DASS that approved the convergent validity of the scale (P<0.01). By using STQ, we were able to discriminate the group of subjects with high mental health from those with low mental health (discriminant validity).
Conclusion The Farsi version of secondary trauma scale was valid and reliable for the wives of Iranian warfare victims.