摘要:مقدمه: امروزه ديابت يكي از مهمترين مشكلات بهداشتي- درماني و اقتصادي- اجتماعي جهان محسوب ميشود بهگونهاي كه بيش از صد و هفتاد ميليون نفر در دنيا مبتلا به اين بيماري هستند. در كشور ما بالغ بر چهار ميليون نفر به این بيماري مبتلا هستند. افراد ديابتي بيشتر از افراد عادي در معرض عوارضی چون نابينايي، حملات قلبي، نوروپاتي، نفروپاتي، بيماريهاي اندام تحتاني و قطع عضو هستند. لذا با توجه به اهميت شيوع ديابت و عوارض آن تصمیم گرفتهشد كه فراوانی انواع ديابت و عوارض آن را در بيماران ديابتي مراجعهكننده به كلينيك ديابت شهر شاهرود بررسي گردد تا با استفاده از نتايج اين تحقيقات بتوان با پيشگيري مناسب از عوارض ديابت تا حد امكان جلوگيري كرد.مواد و روشها: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي ميباشد كه بر روي 340 بيمار ديابتي مراجعهكننده به كلينيك ديابت انجام شد. اطلاعات مورد نياز از طريق پرسشنامه و با توجه به موارد ثبت شده جمعآوري و دادههای مورد نظر پس از ورود به نرم افزار SPSSبا استفاده از آزمونهاي c2 و t مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. دادههای کیفی با فراوانی و درصد فراوانی و دادههای کمی با میانگین و انحراف معیار بیان گردید. نتایج: از مجموع 340 بيمار ديابتي، 240 نفر زن و 100 نفر مرد بودند. ميانگين سني بيماران 2/15 ± 2/50 سال بود. 9/87% بيماران ديابت نوعII و 8/11% ديابت نوع I و 3/0% ديابت دوران بارداري داشتند. میانگین مدت ابتلاء به ديابت در بیماران 5/5 سال بود. همچنين مدت ابتلا به ديابت در 2/51% بيماران کمتر از 5 سال بود. 4/77% از مبتلايان به ديابت تحصيلات كمتر از ديپلم داشتند. بين ديابت نوعII و شاخص نمایه توده بدن و تحصيلات نيز ارتباط معنيداري مشاهده گرديد. نتايج بيانگر آن است كه سابقه فاميلي مثبت در 1/44 % بیماران مبتلا به ديابت نوع دو گزارش شده است. در بررسي عوارض ديابت مشاهده شد كه 3/77% از بيماران مبتلا به نوروپاتي، 9/13% نفروپاتي، 5/33% رتينوپاتي، 8/21% اختلالات گوارشي و 7/12% مشكلات در اندامها (زخم پا، آمپوتاسیون اندام تحتانی و ...)، 6/18% بيماري قلبي– عروقی و 9/5 % گواتر داشتند.نتيجهگيري: نتايج حاكي از شيوع بالاي عوارض و عوامل خطر در بیماران دیابتی ميباشد. لذا براي كاهش عوارض، نياز به آموزش همگاني از طريق رسانهها و آموزش چهره به چهره در افراد مراجعهكننده به كلينيك ديابت ضروري بهنظر ميرسد تا از مشكلات بيماران، خانوادهها و جامعه كاسته شود.
其他摘要:Introduction: To evaluate the dietary content of micronutrients in first-degree relatives of type II diabetic patients, with respect to the influence of dietary composition on the development of diabetes. Methods and Materials: 210 first-degree relatives of type II diabetic patients were divided into 2 groups (normal and IGT+ diabetic), according to the results of OGTT. 3-Day food recall questionnaire was completed by skilled nutritionists from all subjects. The participants’ intake of calorie, magnesium, zinc, calcium, phosphorus, chromium and vitamins B1, B6, C and E was calculated and the results were compared between 2 groups. Results: The mean of age and BMI were 48.9 ± 5.2, 43.6 ± 6.7 years (P=0.373) and 29.3 ± 0.7, 28.7 ± 0.8 kg/m2 in impaired and normal groups, respectively. No significant difference was observed in energy, magnesium, zinc, calcium, phosphorus, chromium and vitamins B1, B6, C and E intake between 2 groups. Conclusion: Although the micronutrient intake between studied groups didn’t differ significantly, the dietary content of chromium, magnesium, zinc and vitamin E was less than recommended daily allowance values. This finding can be taken into consideration with respect to the influence of some micronutrients, including magnesium and chromium, on glucose tolerance and insulin resistance.