文章基本信息

标题：II. Meşrutiyet Dönemi İlköğretimde Karma Eğitim Uygulamaları ve Yasal Düzenlemeler/Coeducation Applications and Legal Regulations in Primary Education during the Second Constitutional Period
本地全文：下载
作者：Yrd.Doç.Dr. S. Tunay Kamer
期刊名称：e-International Journal of Educational Research
印刷版ISSN：1309-6265
出版年度：2014
卷号：5
期号：3
DOI：10.19160/e-ijer.22201
语种：
出版社：E-International Journal of Educational Research
摘要：Özet Araştırmanın amacını, Türk eğitim sisteminde II. Meşrutiyet dönemi ilköğretimde karma eğitim uygulamaların belirlenmesi oluşturmaktadır. Bu kapsamda karma eğitim uygulamalarının, yasal düzenlemelerin tespitine çalışılmıştır. Tarama modeli kullanılarak gerçekleştirilen çalışmada dönemin gazete ve dergilerinde çıkan haberlerden de yararlanılmıştır. II. Abdülhamid devrinde (1876–1909) sıbyan mekteplerinin yerini ibtidai mektepleri almıştır. Karma eğitimin okullarda uygulanmasına ilişkin araştırma sonucuna göre 1908–1914 seneleri arasında açılan resmî ibtidai mekteplerinin sayısına bakıldığında 2632 okulun 329'u karmadır. 1913–1914 ders yılı içerisinde ise 4.486 ibtidai mektebinin 477'i karmadır. 1911 yılında İstanbul'daki resmî ibtidai mekteplerin sayılarına bakıldığında en çok karma okulun Samatya'da olduğu görülmektedir. 1913-1914 yılında özel ibtidailere bakıldığında ise karma okulların İstanbul, Edirne, Ankara, Aydın, Hüdavendigar, Sivas, Trabzon, Kastamonu, Konya, Ma'muratü'l-Aziz, Urfa, İzmit, Teke, Canik, Karesi, Kal'a-i Sultaniye ve Bitlis vilayetleri ve livalarında olduğu görülmektedir. En çok karma okul Kastamonu, Hüdavendigar ve Sivas'ta bulunmaktadır. 1908'den 1913'e kadar geçen süreç içerisinde maarif alanında yapılan çalışmaların birikimiyle ve Maarif Nazırı Emrullah Efendi'nin bu alandaki çalışmaları sonucu Şükrü Bey'in Maarif Nazırlığı döneminde 6 Ekim 1913 (23 Eylül 1329) tarihinde “Tedrisat-ı İbtidaiye Kanun-ı Muvakkatı” yürürlüğe girmiştir. Bu kanunda karma eğitim uygulaması ile ilgili maddeler bulunmaktadır. Bir köy ya da mektebin 50'den fazla kız öğrenci yoksa ibtidai okulu karma olarak kız-erkek öğrenci alabilir. Kız-erkek karma eğitim verilen okullarda kızların eğitim süresi kaza maarif encümenleri kararı ile 4 seneye indirilebilir. Anahtar Kelimeler: Eğitim tarihi, II. Meşrutiyet dönemi, ilköğretim, karma eğitim -------------------------------- Extended Problem: The aim of this study is to determine the applications regarding coeducation during The Second Constitutional Era. Method: The methodology adopted during the study was survey model. Within this regard, a documents analysis on coeducation applications and legal regulations was conducted. Data for the study were collected from periodicals (newspapers, magazines, journals etc.) belonging to the Second Constitutional Era. Findings: According to the results of the study, elementary schools (ibtidai) substituted for the Ottoman Primary Schools (sıbyan) during the reign of Abdülhamid II (1876-1909). Moreover, “Tedrisat-ı İbtidaiye Kanun-ı Muvakkatı” was put into practice on 6 October 1913 when Şükrü Bey was the Minister of Education. In addition, according to the 8th article of the related law, elementary schools were to be established in every district of the Empire including villages. The law also indicated that a common elementary school had to be set up between nearby villages. Moreover, it was compulsory to establish a school for girls in the districts with the girl student population more than 50. By the law, the schooling age was set at seven, and children had to attend school until the age of 16. In addition, the duration of education at the coeducation schools could be reduced to 4 years with the permission of the Local Educational Commission (Kaza Maarif Encümenleri). Conclusion: The results of the current study also indicated that the total number of coeducational elementary schools were 477 out of 4486 elementary schools during the 1913-1914 teaching year, which means that the coeducational elementary schools consist of 10 % of all elementary schools. Besides, it is also apparent that most of the coeducational elementary schools were located in Samatya, Istanbul in 1911. Moreover, during the 1913-1914 teaching year there were public elementary schools in the provinces and the districts of İstanbul, Edirne, Adana, Ankara, Aydın, Hüdavendigar, Sivas, Trabzon, Konya, Ma'muratü'l-Aziz, Izmit, Bolu, Teke, Canik, Çatalca, Karesi, Kal'a-i Sultaniye ve Bitlis. Among these provinces and the districts most of the coeducational elementary schools were situated in Edirne and Hüdavendigar. During the same period, there were also private elementary schools in the provinces and districts of Istanbul, Edirne, Ankara, Aydın, Hüdavendigar, Sivas, Trabzon, Kastamonu, Konya, Ma'muratü'l-Aziz, Urfa, Izmit, Teke, Canik, Karesi, Kal'a-i Sultaniye ve Bitlis. Most of the private coeducational elementary schools were located in Kastamonu, Hüdavendigar and Sivas among all provinces and the districts. The current study also highlighted the articles of such instructors and intellectuals as Kazım Nami and Halide Edip regarding coeducation applications in the periodicals and magazines of Tedrisat Mecmuası, Türk Yurdu and Musavver Mektep. Anahtar Kelimeler: History of education, the second constitutional era, elementary schools, coeducation
关键词：Eğitim tarihi; II. Meşrutiyet dönemi; ilköğretim; karma eğitim