摘要:Pojezierze Starogardzkie jest jednostką fizycznogeograficznąstanowiącą południowo-zachodnieprzedłużenie Pojezierza Kaszubskiego (Kondracki1994).Wlatach 2000–2007 przeprowadzono badaniageomorfologiczne we wschodniej i środkowej częściPojezierza. Badania te były ściśle skoordynowane zpracami archeologicznymi wykonywanymi na terenieplanowanej autostrady A-1.Wwyniku badań archeologicznychna obszarze tym udało się zlokalizowaćponad 20 stanowisk osadnictwa neolitycznego.Część tych stanowisk znana była już z wcześniejszychbadań archeologicznych, prowadzonych w ramachArcheologicznego Zdjęcia Polski (Felczak 1984,1998), jednak większość, w sposób kompleksowy,przebadano dopiero w ostatnim czasie (Felczak2005a, 2005b). Badania geomorfologiczne miały nacelu ustalenie, do jakiego stopnia rzeźba terenu decydowałao lokalizacji poszczególnych osad. Istniejeuzasadnione założenie, że to właśnie morfologia terenujest jednym z najważniejszych czynników lokalizacjiosad neolitycznych.Whierarchii ważności czynnikten plasuje się na drugim miejscu, po dostępie dowody (Kittel 2005, Olszak 2005b). Szczegółowym badaniompoddano obszar Tczew–Subkowy–MałaSłońca oraz otoczenie osad w Barłożnie i BrodachPomorskich (ryc. 1).