هدف پژوهش حاضر که از نوع پژوهش‌های مقطعی – توصیفی است تعیین میزان شیوع اختلال‌های روانی در مطب خصوصی پزشکان (پزشک عمومی، پزشک داخلی، پزشک مغز و اعصاب و روانپزشک) بود. نخست مطب خصوصی چهار پزشک برای انجام پژوهش انتخاب گردید و پس از برآورد حجم نمونه مورد نیاز، 400 نفر (163 مرد، 237 زن) از بین مراجعین به طور تصادفی انتخاب شده و از پرسشنامه 20-SRQ برای تعیین میزان شیوع اختلالهای روانی استفاده گردید. نتایج بررسی نشان داد که میزان کلی شیوع اختلالهای روانی در مراجعه کنندگان 51% (1/49% مردان، 3/52% زنان) است. میزان شیوع اختلالهای روانی در نمونه مورد بررسی درمطب‌های مختلف به ترتیب زیر است: روانپزشک 80% ، داخلی 48% ، عمومی 43% ،‌و مغز و اعصاب 33%. نتایج پژوهش نشان داد که بدون محاسبه نتایج مربوط به مطب روانپزشک، میزان شیوع در مطب پزشکان غیر روانپزشک 3/41% است. همچنین بررسی نمره‌های افراد مورد بررسی نشان داد که نمره‌های مراجعین به روانپزشک در پرسشنامه 20-SRQ به مراتب بالاتر از نمره مراجعین به پزشکان غیرروانپزشک است. این پژوهش ضرورت بازنگری در آموزش پزشکان عمومی و ایجاد ارتباط متقابل میان گروههای گوناگون پزشکی را مورد تائید قرار می‌دهد.

The purpose of the present study was to determine the prevalence of mental disorders in general practitioners (GPs), internist, neurologists and psychiatrists private clinic. Samples were 400 (163 male, 237 female) who were selected randomly from four private clinics. The instrument used in this study was SRQ-20 Questionnaire. Results showed that the prevalence of mental disorders was 51% (49.1% for male, 52.3% for female). The prevalence of mental disorders in psychiatric clinics was 80%, in internist clinics 48%. In GPs clinics 43% and in neurological clinics 33%. The findings indicated that with excluding the psychiatrist's clinical prevalence of mental disorders in other clinics was 41.3%. Furthermore people who visited by psychiatrists had higher scores on SRQ-20 than others.