期刊名称:Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology
印刷版ISSN:1735-4315
电子版ISSN:2228-7515
出版年度:1999
卷号:5
期号:1
页码:66-79
语种:English
出版社:Tehran University of Medical Sciences
摘要:در یک بررسی مقطعی عوامل روانی- اجتماعی در بیماران مبتلا به زخم اثنی عشر (20= n ) و گروه گواه (20= n ) که بر اساس متغیرهای سن، جنس و سواد همتا گردیده بودند، در دو مرحله فعال بیماری و سه ماه پس از پایان دوره دارو درمانی مورد بررسی قرار گرفتند. این عوامل عبارت بودند از: نشانههای آشفتگی روانشناختی، رویدادهای فشارزای زندگی، مهارتهای مقابلهای و کیفیت روابط اجتماعی که به ترتیب با آزمونهای SCL-90-R ، سیاهه رویدادهای زندگی، سیاهه مهارتهای مقابلهای و مقیاس کیفیت روابط اجتماعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین بیماری زخم اثنی عشر در مرحله فعال بیماری و نیز در پایان دوره درمان با نشانههای آشفتگی روانشناختی ارتباط معنیدار وجود دارد. مقایسه دو گروه زنان و مردان بیمار نشان داد که شدت نشانهها در زنان بیشتر از مردان است و پس از پایان دارو درمانی کاهش شدت نشانهها در زنان محسوستر است. همچنین نتایج نشان داد که بیماران، رویدادهای فشارزای حاد (رویدادهای که در مدت 6 ماه پیش از آغاز یا عود بیماری رخ داده است) و مزمن (6 ماه و بیشتر از آن) بیشتری را تجربه کردهاند و در مقایسه با گروه گواه، فشار و ناکامی بیشتری را تحمل نمودهاند. میان بیماران و آزمودنیهای گروه گواه در به کارگیری شیوههای مقابله با مشکلات تفاوت معنیداری دیده نشد.این بررسی همچنین نشان داد که پس از پایان دوره درمان میزان حمایت اجتماعی به ویژه حمایت والدین از بیماران کمتر و میزان کشمکش آنان با حمایت گنندگان به ویژه با همسر بیشتر و روابط بیماران با والدین سطحیتر شده است.
其他摘要:In this cross-sectional study, psychosocial factors were assessed in patients with duodenal ulcer (DU) (n=20) and healthy subjects (n=20) matched for sex, age, and education. These factors were assessed during the active phase of DU and again 3 months following the completion of medical treatment. The psychosocial factors included psychological distress symptoms, stressful life events, coping skills, and quality of social relationships. Data were gathered through SCL-90-R, Life Event Checklist, Coping Skills Inventory and Quality of Relationship Inventory (ORI). Results indicated that there were significant relationships between DU disease in acute phase and end of therapy and psychosocial distress symptoms. The severity of symptoms was higher among females than males and that the female patients showed more reduction in the severity of their symptoms than male patients. The patients had experienced significantly more acute and chronic stressful life events than the subjects in the control group and that they suffered more stress and frustration. There were no significant differences between the two groups in terms of their coping skills and strategies in dealing with problems. It was found that following the completion of their treatment, the patients received less support from their parents, had more conflict with their support group, specially with their spouses, and their relationships with their parents became more superficial.