چکیده

روش: به‌کمک یک طرح پس‌نگر- توصیفی 66 بیمار متأهل مبتلا به اختلال‌های کنشی جنسی مراجعه‌کننده به درمانگاه انستیتو روانپزشکی تهران، درمانگاه تخصصی درمان اختلال‌های جنسی و دو مطب خصوصی روانپزشک به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای به‌کاربرده شده، تشخیص قطعی روانپزشک، مصاحبه بالینی، فرم ویژگی‌های جمعیت‌شناختی، پرسش‌نامه محقق ساخته سنجش عوامل روانشناختی اختلال‌های کنشی جنسی بوده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها به‌کمک روش‌های آماری توصیفی انجام گرفته است.

یافته‌ها: این بررسی نشان داد که نبود آموزش کافی در مورد فعالیت جنسی و اطلاعات ناکافی جنسی؛ پیش‌نوازش ناکافی؛ ناسازگاری در ارتباط به‌طور کلی؛ باورهای جنسی نادرست؛ ارتباط ضعیف درباره نیازها یا اضطراب‌های جنسی هر یک از طرفین؛ وجود اختلال جنسی در شریک جنسی؛ اضطراب در مورد عملکرد جنسی و ترس از عدم موفقیت در رابطه جنسی؛ روابط خانوادگی آشفته و تربیت محدودکننده والدین؛ داشتن تجارب نامطلوب جنسی پیش از ازدواج؛ احساس گناه درباره آمیزش جنسی و مغایرت داشتن آن با مذهب؛ اضطراب و افسردگی از شایع‌ترین عوامل روانشناختی در اختلال‌های کنشی جنسی می‌باشند.

نتیجه: عوامل روانشناختی (عوامل زمینه‌ساز، آشکارساز و نگهدارنده) در بروز و تداوم اختلال‌های جنسی نقش دارند.