摘要:مقدمه: شناخت سبک تدریس ترجیحی دانشجویان، به ویژه از سوی اساتید و نزدیک کردن آموزش به این ترجیحات، میتواند به بازده بیشتر و افزایش درگیری تحصیلی دانشجویان منجر شود که این امر از اهمیت زیادی برخوردار است. بر این اساس، مطالعهی حاضر با هدف بررسی نقش سبک تدریس ترجیحی و جنسیت دانشجویان در پیشبینی درگیری تحصیلی آنان در دانشگاه علوم پزشکی مشهد طراحی و اجرا گردید. روشها: دراین پژوهش توصیفی همبستگی جامعه پژوهش، شامل دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد بود. برای نمونهگیری از نمونهگیری طبقهای نسبتی استفاده گردید. به منظور جمعآوری اطلاعات، از پرسشنامهی سبک تدریس ترجیحی و پرسشنامهی درگیری تحصیلی استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از آزمونهای t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون، ضریب رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج: سبک تدریس ترجیحی دانشجویان قادر به پیشبینی درگیری تحصیلی آنان است )01/0>p، 54/41=)2و497) f). همچنین بین سبک تدریس ترجیحی استاد محور با درگیری تحصیلی، رابطه معناداری مشاهده نشد. مقایسه سبک تدریس ترجیحی و درگیری تحصیلی دانشجویان بر حسب جنسیت نشان داد که دانشجویان دختر، سبک تدریس دانشجو محور و دانشجویان پسر سبک تدریس استاد محور را ترجیح دادند. همچنین دانشجویان دختر، از درگیری تحصیلی در سطح بالاتری در مقایسه با دانشجویان پسر برخوردار بودند. نتیجهگیری: با توجه به اهمیت درگیری تحصیلی پیشنهاد میگردد تحقیقات بیشتری در جهت شناخت عوامل مؤثر بر ارتقای درگیری تحصیلی دانشجویان رشتههای علوم پزشکی انجام پذیرد.
其他摘要:Introduction: Identifying students’ preferred teaching styles and matching teaching methods to these preferences by faculty members can improve effectiveness and increase student engagement. Accordingly, this study aimed to investigate the role of students’ gender and preferred teaching style in predicting student academic engagement in Mashhad University of Medical Sciences. Methods: This descriptive-correlational study was performed on students of Mashhad University of Medical Sciences. Participants were selected through Stratified sampling method. Data were collected through preferred teaching style questionnaire and academic engagement questionnaire. Data were analyzed using independent t-test, Pearson correlation coefficient, and multiple regression. Results: Students’ preferred teaching style can predict their academic engagement (f(497,2)=41.54, p<0.01). Also, no significant relationship was found between teacher-centered preferred teaching style and academic engagement. Comparing Students` Preferred Teaching Style and Academic Engagement based on gender revealed that female students preferred student-centered teaching style while male students preferred the teacher-centered one. Also, the level of female students` academic engagement was higher than male students. Conclusion: According to the importance of academic engagement, it is suggested that more research should be done in order to identify factors contributing to the enhancement of medical students’ academic engagement.
关键词:درگیری تحصیلی; تدریس; سبک تدریس ترجیحی; دانشجو