文章基本信息

标题：رابطه بین هوش هیجانی و به کارگیری مؤلفه‌های تدریس اثربخش استادان دانشگاه علوم پزشکی مازندران
其他标题：Study the relationship between emotional intelligence and how to apply the standards of effective teaching by faculty Medical Sciences
本地全文：下载
作者：Hassan Eslamian ; Hossein Jafari Sani ; Zohreh Goodarzi 等
期刊名称：Iranian Journal of Medical Education
印刷版ISSN：1608-9359
电子版ISSN：1735-8892
出版年度：2014
卷号：14
期号：8
页码：685-694
语种：Persian
出版社：Isfahan University of Medical Sciences
摘要：مقدمه: امروزه توانایی تنظیم و مدیریت هیجانات استادان در کلاس درس، مقوله‌ای بسیار مهم و تعیین‌کننده برای تدریس موفق و مؤثر است. هدف اصلی پژوهش حاضر، تعیین رابطه بین هوش هیجانی استادان و اثربخشی تدریس و به کارگیری مؤلفه‌های تدریس اثربخش استادان دانشگاه علوم پزشکی بود. روش‌ها: دراین پژوهش توصیفی همبستگی جامعه آماری شامل کلیه استادان دانشگاه علوم پزشکی مازندران بود که در سال تحصیلی 92-91 مشغول به تدریس بودند (393نفر). مطابق با جدول حجم نمونه کرجسی و مورگان، 191 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش حاضر شامل پرسشنامه محقق‌ساخته تدریس اثربخش و پرسشنامه هوش هیجانی بار _ ان بود. تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی و همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام شد. نتایج: بین متغیر هوش هیجانی استادان با انجام تدریس اثربخش توسط آنها رابطه معناداری مشاهده شد (05/0p<). هوش هیجانی استادان با ضریب معناداری قدرت پیش‌بینی تدریس اثربخش را نشان داد (78/0, ß= 0005/0p<). بین هوش هیجانی استادان و به کارگیری همه مؤلفه‌های تدریس اثربخش(طراحی تدریس، اجرای آموزش، مدیریت کلاس درس، روابط انسانی، ارزشیابی و برخورداری از ویژگی‌های مطلوب شخصیتی) رابطه معناداری وجود داشت (05/0p<). نتیجه‌گیری: نتایج بیانگر آن بود که با کنترل متغیرهای سن، جنس و تحصیلات استادان، فاکتور هوش هیجانی قادر است با قدرت بالایی اثربخشی تدریس استادان را پیش‌بینی نماید. به بیان دیگر، برخورداری استادان از هوش هیجانی بالا، می‌تواند عاملی تعیین‌کننده در اثربخشی تدریس آنان باشد.
其他摘要：Introduction: The ability to set and manage faculty members’ emotions in classrooms is an important and determinant factor in successful and effective teaching. The main objective of this study was to determine the relationship between emotional intelligence and effectiveness of teaching and implementation of effective teaching components by faculty members of Mazandaran University of Medical Sciences. Methods: This descriptive study was conducted on 393 faculty members of Mazandaran University of Medical Sciences who were teaching in 2012-2013 academic years. A sample of 191 faculty members was selected according to krejcie and Morgan’s sample size table. Research tools were a research-made effective teaching questionnaire and Bar-Ann emotional intelligence questionnaire. The collected data were analyzed using descriptive statistics, Pearson Correlation and Regression analysis. Results: The findings showed a significant relationship between faculty members’ emotional intelligence and their effective teaching (p< 0.05). Their emotional intelligence was able to predict the effective teaching with a significant coefficient (ß=0.78, p<0.0005). There was a significant correlation between faculty members’ emotional intelligence and implementation of all the components of effective teaching (teaching design, education, classroom management, human relations, assessment, and desired personality traits) (P<0.05). Conclusion: The results indicated that by controlling variables such as age, gender, and education of faculty members, emotional intelligence can strongly predict the effectiveness of their teaching. In other words, faculty members` high emotional intelligence could be a determining factor for their effective teaching.
关键词：هوش هیجانی; تدریس اثربخش; پیش‌بینی تدریس اثربخش; استادان دانشگاه
其他关键词：emotional intelligence; effective teaching; university professors