文章基本信息

标题：رابطه بین خودکارآمدی پژوهشی با عملکرد پژوهشی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد
其他标题：The Relationship between Self-efficacy in Research and Research Performance A study on Students of Medical Sciences University of Mashhad
本地全文：下载
作者：Houshang Garavand ; Hossein Kareshki ; Mohammadreza Ahanchian 等
期刊名称：Iranian Journal of Medical Education
印刷版ISSN：1608-9359
电子版ISSN：1735-8892
出版年度：2014
卷号：14
期号：1
页码：41-51
语种：Persian
出版社：Isfahan University of Medical Sciences
摘要：مقدمه: از جذاب‌ترین حیطه‌های که اثرات خودکارآمدی و احساس اطمینان در آن مورد بررسی قرار گرفته است، حیطه تحقیق و پژوهش است که در ایران کم‌تر به آن پرداخته شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودکارآمدی پژوهشی با عملکرد پژوهشی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد است. روش‌ها: روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشکده‌های پرستاری و مامایی، داروسازی، دندانپزشکی و پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد درسال تحصیلی 91-1390بود. حجم نمونه با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبی بر اساس دانشکده محاسبه شد و تعداد 185دانشجو در این پژوهش شرکت کردند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های خودکارآمدی پژوهشی و عملکرد پژوهشی استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های همبستگی پیرسون، رگرسیون، و آزمون t گروه‌های مستقل استفاده شد. نتایج: بین خودکارآمدی پژوهشی و همه‌ی مؤلفه‌های آن (به جز خودکارآمدی آماری) با عملکرد پژوهشی دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (01/0> P). نتایج ضریب رگرسیون ساده نشان داد که کل مقیاس خودکارآمدی پژوهشی قادر به پیش‌بینی عملکرد پژوهشی دانشجویان است (05/0 >‌p) و نتایج ضرایب بتا رگرسیون چندگانه نشان داد که از بین هفت خرده مؤلفه خودکارآمدی پژوهشی فقط خرده مؤلفه‌ی گزارش‌نویسی قادر به پیش‌بینی عملکرد پژوهشی است (05/0> P). همچنین نتایج آزمون t مستقل نشان داد که بین دانشجویان دختر و پسر از لحاظ عملکرد پژوهشی تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجه‌گیری: برای این که بتوان عملکرد پژوهشی دانشجویان را ارتقا داد باید احساس اطمینان دانشجویان نسبت به توانایی‌هایشان و تصور آنها از مهارت‌های پژوهشی‌شان را بهبود بخشید.
其他摘要：Introduction: Research is one of the most interesting areas in which the effects of self-efficacy and confidence have been studied but little attention has been paid to it in Iran. The purpose of this study is to survey the relationship between self-efficacy in research and research performance among students of Medical Sciences University of Mashhad. Methods: This descriptive correlation study was performed on the population of all students of Mashhad Faculty of Nursing and Midwifery, Faculty of Pharmacy, Faculty of Dentistry in Mashhad University of Medical Sciences within 2011-2012 academic years. Using proportional stratified sampling method, the sample size was defined based on faculty and finally 185 students were selected to participate in the study. Questionnaires of research self-efficacy and research performance were used for data collection. Data was analyzed using Pearson’s correlations, regression, and t-test for independent groups. Results: There was a significant correlation between self-efficacy in research and all its components (excluding self-efficacy in statistics) with students’ research performance (p<0.01). Simple regression coefficients indicated that research self-efficacy scale was able to predict students’ research performance (p<0.05) and the results of multiple regression beta coefficients showed that among seven subcomponents of self-efficacy, only the subcomponent of report writing is able to predict performance (p< 0.05). In addition, the results of independent t-test showed that there was no significant difference between male and female students in terms of research performance. Conclusion: In order to improve students’ research performance, they must be ensured about their capabilities and research skills.
关键词：خودکارآمدی پژوهشی; عملکرد پژوهشی; دانشگاه علوم پزشکی مشهد.
其他关键词：Research self-efficacy; research performance; Medical Sciences University of Mashhad.