摘要:مقدمه: یادگیری سیار (همراه) به عنوان مرحله جدیدی از توسعه یادگیری الکترونیکی، در پی ارائه فرصتهایی جهت انتقال اطلاعات، تقویت و بهبود یادگیری مادامالعمر در دانشجویان علوم پزشکی میباشد. لذا پژوهش حاضر با هدف شناسایی راهکارهای توسعه یادگیری سیار از دیدگاه دانشجویان علوم پزشکی اصفهان و متخصصان فناوری انجام شده است. روشها: تحقیق به روش ترکیبی و از نوع اکتشافی است. جامعه آماری در بخش کیفی پژوهش شامل متخصصان فناوری اطلاعات در دانشگاه اصفهان بود که تعداد 10 نفر از آنان براساس نمونهگیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند و در بخش کمی شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بودکه تعداد 251 نفر از آنان بر اساس نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. روش گردآوری دادهها در بخش کیفی، مصاحبههای نیمه ساختاریافته و در بخش کمی با استفاده از پرسشنامه روا و پایا و محقق ساخته شامل 32 گویه بود. دادهها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون t تک نمونهای و آزمون فریدمن تحلیل شدند. نتایج: در بخش کیفی، بر بسترسازی فرهنگی، ارائه تعریفی جامع از یادگیری سیار و شناسایی ویژگیهای ابزارهای سیار مناسب برای یادگیری تاکید شد؛ همچنین نتایج در بخش کمی نشان داد 29/85% دانشجویان با یادگیری سیار آشنا بودند. میانگین و انحراف معیار هریک از راهکارهای آموزشی، مدیریتی، اداری-ساختاری و انگیزشی و تفریحی به ترتیب 39/0±82/3، 38/0±70/3، 47/0±95/3، 58/0±68/3 بود که بالاتر از حد میانگین وزنی (3) بود و کلیه گویهها در سطح (05/0>p) معنادار بودند. نتیجهگیری: برگزاری دورههای آموزشی، برنامهریزیهای آموزشی، اطلاعرسانی و اعطای تسهیلات مالی به عنوان مهمترین راهکارهای توسعه یادگیری سیار در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان معرفی شدند. لذا پیشنهاد میگردد اقدامات لازم برای توسعه این یادگیری از سوی مسؤولان صورت گیرد.
其他摘要:Introduction: Mobile learning, a new stage in development of e-learning, seeks to provide opportunities for information transfer, strengthen, and improve lifelong learning in medical students. The aim of this study was identifying strategies to develop mobile learning, according to the perspectives of students of Isfahan University of Medical Sciences and IT professionals. Methods: This was a mixed and exploratory research. The study population in the qualitative phase was IT experts in Isfahan University from whom 10 were chosen through purposeful sampling. The quantitative phase included all students of Isfahan University of Medical Sciences from whom 251 were selected through stratified random sampling. The data were collected through and deep semi-structured interviews in qualitative part and a researcher-made questionnaire in the quantitative part. Data were analyzed using descriptive statistics, one-sample t-test and Friedman test. Results: Qualitatively, emphasis was on cultural infrastructure, provision of a comprehensive definition of mobile learning, and identification of characteristics of mobile devices for learning. 85.28% of the students were familiar with mobile learning. Mean and standard deviation of each educational, managerial, organizational-structural, and motivational- recreational strategies were 0.39±3.82, 0.38± 3.70, 0.47±3.95, 0.58±3.68 respectively. These were significantly higher than the theoretical average (=3) of the scale (p≤0.05). Conclusion: Educational courses, educational planning, awareness raising, and providing financial support were considered the most important mechanisms for the development of mobile learning in Isfahan University of Medical Sciences. It is suggested the authorities take measures to develop the learning.
关键词:یاددهی و یادگیری;; یادگیری سیار; راهکارها; علوم پزشکی
其他关键词:Teaching; Learning; Mobile Learning; Strategies; Medical Sciences