摘要:مقدمه: ارزشیابی بالینی در آموزش پرستاری به جهت تنوع اهداف و پیچیدگی عملکرد بالینی از اهمیت ویژهای برخوردار است. رویکرد برنامهای در ارزشیابی این فرصت را میدهد تا طرح ارزشیابی، چند بعدی و همه جانبه باشد. از آنجا که نظرات استفادهکنندگان از یک برنامه در میزان کاربرد و اثربخشی آن تأثیر دارد هدف این مطالعه بررسی دیدگاه دانشجویان پرستاری و اساتید از به کارگیری رویکرد برنامهای در ارزشیابی بود. روشها: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر نمونه تمام شماری شامل 38 دانشجوی پرستاری و 8 استاد در واحد کارورزی مراقبتهای ویژه انجام شد. ارزشیابی بالینی دانشجویان با رویکرد برنامهای طراحی و به مدت یک ترم تحصیلی اجرا شد. سپس به منظور بررسی دیدگاه اساتید و دانشجویان و تعیین نقاط قوت و ضعف این روش ارزشیابی، از کلیه نمونهها با پرسشنامه نظرسنجی شد. میزان رضایت افراد نیز با مقیاس بصری 10-0 مورد ارزیابی قرار گرفت. در پایان دادهها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی و تی زوج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین نمره رضایت اساتید و دانشجویان از روش ارزشیابی با رویکرد برنامهای به ترتیب 82/1±70/8 و 50/1±66/7 بود. در مجموع 5/87 درصد اساتید و 3/97 درصد دانشجویان با استفاده از این روش ارزشیابی برای سنجش عملکرد بالینی دانشجویان موافق بودند. نقاط قوت این روش از نظر دو گروه عبارت بودند از: عینی بودن، پرهیز از سوگرایی، ارائه بازخورد، پوشش دقیق اهداف یادگیری و اختصاصی شدن ارزشیابی. 5/87 درصد اساتید و 47/89 درصد دانشجویان معتقد بودند ارزشیابی با رویکرد برنامهای روی فرایند یادگیری تأثیر آموزشی مثبت داشته است. نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد ارزشیابی بالینی با رویکرد برنامهای به جهت عینی بودن، ارائه بازخورد، اختصاصی بودن، پوشش کامل اهداف یادگیری و تأثیر آموزشی مثبت، مورد پذیرش و رضایت اکثریت اساتید و دانشجویان پرستاری قرار دارد. لذا میتوان استفاده از آن را در بعد وسیع و در سایر واحدهای کارورزی مورد توجه قرار داد.
其他摘要:Introduction: Clinical assessment in nursing education is essential because of variety of objectives and complexity of clinical performance. Programmatic approach is an opportunity for comprehensive and multidimensional assessment. Opinions of stakeholders have an effect on application and effectiveness of a program. Thus, the aim of this study was evaluation of nursing students’ and faculties’ viewpoints about using programmatic approach in assessment. Methods: In this descriptive-analytic study, a census sample of 38 internship nursing students and 8 faculties in critical care rotation have participated. Clinical assessment of students was designed based on a programmatic approach and applied for one educational semester. Then, the viewpoints of faculties and students about this assessment method and its strengths and weaknesses were collected by a questionnaire. A visual analog scale in 0-10 measure was used to evaluate satisfaction of subjects. The data were analyzed using descriptive indices and t (paired and independent) tests. Results: The mean score of faculties and students’ satisfaction with programmatic assessment was 8.70±1.82 and 7.66±1.50, respectively. Totally, 87.5% of faculties and 97.3% of students were agreed with this method for students’ clinical performance assessment. According to attitudes of both groups, the strengths of this method were objectivity, impartiality, feedback provision, accurate coverage of educational objectives and specificity. 87.5% of faculties and 89.47% of students believed programmatic approach in assessment has a positive educational impact. Conclusion: The findings showed the majority of nursing students and faculties are satisfied with clinical assessment using programmatic approach and that is acceptable because of its objectivity, feedback provision, specificity, complete coverage of educational objectives and positive educational impact. Therefore, extensive application of this method in other clinical settings can be considered.