摘要:مقدمه: در بیمارستانهای آموزشی گاهی بیمارانی که به دنبال خدمات تشخیصی و درمانی هستند اجبارا و بدون اطلاعات کافی در خصوص سطح تواناییهای دانشجویان در فرایندهای یاددهی و یادگیری دانشجویان درگیر میشوند. این مطالعه با هدف بررسی نگرش تیم آموزشی نسبت به حق تصمیم گیری بیماران برای مشارکت در فرایندهای آموزشی انجام پذیرفت. روشها: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی که در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1390 با استفاده از ابزار محقق ساخته که حاوی 12 سؤال با مقیاس رتبهبندی لیکرت پنج گزینهای بود، انجام پذیرفت. جامعه هدف کلیه اساتید و رزیدنتهای بیمارستانهای آموزشی بود که 61 نفر در این مطالعه شرکت کردند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با آمار توصیفی، آزمون تی مستقل و آنالیز واریانس انجام شد. نتایج: از 61 مشارکتکننده در مطالعه، 5/42 درصد دستیار و 5/57 درصد عضو هیأتعلمی بودند. میانگین کلی نگرش 3/3±9/34 بود که در گروه نیمه مطلوب دستهبندی شد. بین میانگین کلی نگرش اعضای هیأتعلمی 35/3±58/35 و دستیاران 03/3±88/33 اختلاف معناداری وجود نداشت (05/0p≥). درصد بالایی از افراد اعلام کردند که بیماران نباید در ارتباط با ویژگیهای دانشجویان و ماهیت آموزش اطلاع داشته باشند (بیش از 60 درصد). نتیجهگیری: به نظر میرسد نگرانی تیم آموزشی از عدم مشارکت و همکاری بیماران در فرایند یاددهی و یادگیری دانشجویان باعث میشود که گاهی حقوق بیماران برای انتخاب آگاهانه نادیده گرفته شود. مطالعات بیشتر جهت یافتن علل و به دنبال آن ارائه راهکار برای بهبود و ارتقای وضعیت موجود پیشنهاد میگردد.
其他摘要:Introduction: In educational hospitals, sometimes the patients that seek medical health care are involved in teaching and learning process without enough knowledge about medical students’ skills. This study aimed to examine medical training team’s attitude toward patient's consent to participate in clinical training. Methods: This is a descriptive cross-sectional study conducted at Isfahan University of medical sciences using a researcher-made 12-item questionnaire with 5-point Likert Scale. From the target population including all of the professors and residents of Isfahan University of medical sciences, 61 took part in study. Results: Forty two point five percent of the participants were residents and 57.5% were professors. The overall mean attitude score was 34.9 ±3.03 that was considered moderate. The mean attitude score for professors and residents were 35.58±3.35 and 33.88 ±3.03, respectively which were not significantly different. Most of the participants believed that patients should not be informed about students' ability levels before examination. Conclusion: It seems that the concern of the medical training team about lack of patient cooperation in teaching and learning process results in ignoring in patients' rights in making an informed choice. Conducting further studies in order to find the causes and solutions to improve and upgrade the existing situation is suggested.