标题:عوامل استرسزای آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری، مامایی و اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی کردستان
其他标题:Clinical Education Stressors from the Perspective of Students of Nursing, Midwifery, and Operating Room: A Study in Kurdistan University of Medical Sciences
摘要:مقدمه: برای بهبود و ارتقای کیفیت آموزش بالینی، بررسی و مدیریت عوامل استرسزای آموزشی ضروری است. این پژوهش با هدف بررسی عوامل استرسزای آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری، مامایی و اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سال 1389 انجام شد. روشها: در یک پژوهش توصیفی، نمونه 230 نفری از دانشجویان رشته های پرستاری، مامایی و اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی کردستان به صورت سرشماری انتخاب شدند. این افراد که حداقل یک واحد کارآموزی بالینی را گذرانده بودند به پرسشنامه محقق ساخته در مورد عوامل استرس زا در آموزش بالینی پاسخ دادند. میانگین نمره هر حیطه از عوامل استرس زا( شامل حیطه های ارتباط بین فردی، تجارب تحقیرآمیز، محیط آموزشی، تجربیات بالینی، و احساسات ناخوشایند) بر مبنای 1 تا 5 محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون آنالیز واریانس و آزمون توکی) استفاده شد. نتایج: بیشترین میزان استرس در حیطههای پنجگانه مربوط به دانشجویان گروه مامایی با میانگین 45/.±52/3 و بیشترین حیطه تنشزا مربوط به حیطه احساسات ناخوشایند 75/.±61/3 بود. بعد از آن در گروه پرستاری بالاترین حیطه تنشزا مربوط به حیطه محیط آموزشی با میانگین 82/.±34/3 و در گروه اتاق عمل مهمترین حیطه تنشزا احساسات ناخوشایند 86/0±29/3 بود. نتایج مقایسه عوامل تنشزای آموزش بالینی در گروههای مورد پژوهش با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه نشانگر تفاوت معنادار در همه حیطهها به جز حیطه تجارب تحقیرآمیز بود. به طور کلی آزمون آماری توکی تفاوت معناداری بین گروههای مامایی با اتاق عمل از نظر عوامل استرسزای بالینی را نشان داد. نتیجهگیری: در فرآیندهای آموزش بالینی، دانشجویان رشتههای مختلف علوم پزشکی در معرض عوامل تنشزای زیادی قرار داشته و تعیین این عوامل میتواند نقش مهمی در جهت کاهش میزان تنش آنان ایفا نماید و با توجه به آن که حیطه احساسات ناخوشایند استرسزاترین عامل تنشزا در این مطالعه بود توجه به این امر و تبیین ابعاد مختلف آن و ارائه راهکارهایی در این زمینه ضروری میباشد.
其他摘要:Introduction: Continuous investigation of educational stressors, and managing them is essential for quality improvement of clinical education. This study investigated stressors of clinical education from the perspective of nursing, midwifery and operating room students at Kurdistan University of Medical Sciences during year 2010. Methods: This descriptive study was performed on all 230 students of nursing, midwifery and operating room who had passed at least one clinical course. Data gathering tool was a researcher made questionnaire. The mean scores to each five domains of stressors (including inter-personal communication, humiliating experiences, educational environment, clinical experiences, and unpleasant emotions) were calculated (the range of scores was 1 to 5). Data was analyzed using descriptive statistics, ANOVA and Tukey post hoc. Results: Among all students, midwifery students gave the highest total stress score in these 5 domains (3.52± .45), and the highest domain score belonged to unpleasant emotions(3.61± .75). After that, the highest tensive domain in nursing group was the educational environment (3.34± .82). In operating room students also, the most tensive domain was unpleasant emotions again (3.29±.86). The results of comparing clinical education stressors in study groups using one-way ANOVA indicated a significant difference among all domains except humiliating experience. Tukey test showed a significant difference between clinical education stressors of midwifery and operating room groups. Conclusion: Students of different fields of medical sciences are exposed to several stressors throughout the clinical education processes. Determining these factors could play an important role in reducing this stress. Considering the fact that unpleasant emotions was the most intensive stressor in this study, paying attention to this issue and exploring its dimensions to implement appropriate strategies seems to be necessary.
关键词:عوامل استرسزا; آموزش بالینی; دانشجو; پرستاری; مامایی; اتاق عمل.