摘要:مقالات منتشر شده در آخرین شماره مجله آموزش در علوم پزشکی (شماره 2 از دوره 11، تابستان 1390) در جلسهای با حضور اعضای کمیته دانشجویی مورد بررسی قرار گرفت و مقاله پیرزاده و همکاران با عنوان: « تأثیر برنامه آموزشی بر آگاهی و عملکرد تغذیهای دانشآموزان دختر پایه دوم راهنمایی ناحیه 4 شهر اصفهان در سال 1388»(1) به دقت مورد مطالعه قرار گرفت. علت انتخاب این مقاله اهمیت تغذیه مناسب در سنین نوجوانی و نقش تغذیه سالم در این دوره از زندگی خصوصاً در دختران بود. نتایج این مطالعه نشان داده است که سطح آگاهی و عملکرد تغذیهای دختران پایین است و استفاده از برنامههای آموزشی تغذیه موجب بهبود آگاهی و اصلاح رفتارهای تغذیهای آنان در دوران بلوغ میگردد(1). هر چند نویسنده اهمیت مسئله و روند انجام مطالعه را به خوبی نشان داده است اما ذکر چند پیشنهاد شاید بتواند در این زمینه سازنده باشد: 1- پژوهش انجام شده در نهایت به کل جمعیت دختران تعمیم داده شده است. بسیاری از نواحی شهر از نظر سطح سواد، فرهنگ و وضعیت اقتصادی شرایط متفاوتی دارند که همگی بر نوع تغذیه اثرگذار هستند، بهتر است در نمونهگیری بیش از یک ناحیه از شهر انتخاب شود تا احتمال ایجاد تورش وجود نداشته باشد. 2- علاوه بر این بهتر بود که نویسندگان دو گروه مورد و شاهد را از نظر سطح سواد، فرهنگ و وضعیت اقتصادی و سایر عوامل تأثیرگذار روی وضعیت تغذیه مقایسه میکردند تا نقش این عوامل مخدوشکننده از مطالعه حذف شود. 3- در این مطالعه ذکر شده است که علاوه بر دو جلسه آموزشی تغذیه برای دختران، یک جلسه آموزشی نیز برای مادران آنها تدارک دیده شده بود، در حالیکه در پایان مطالعه تنها به نتیجهگیری کلی اکتفا شده است و این موضوع که علت بهبود عملکرد تغذیهای، آموزش دختران است یا مادران بررسی نشده است؛ در حالی که نویسندگان مقاله میتوانستند با تفکیک گروهها به 4 گروه: 1- گروهی که فقط به دختران آموزش داده میشد، 2- گروهی که فقط مادران آموزش میدیدند، 3- گروهی که هم دختران و هم مادران آموزش میدیدند و 4- گروه کنترل که هیچ آموزشی دریافت نمیکردند، علاوه بر مواردی که بررسی کرده بودند به بررسی تأثیر هر یک از مداخلات در عملکرد تغذیه بپردازند و این موضوع که آیا در سنین نوجوانی علاوه بر آموزش به نوجوانان آیا نیاز است مادران آنها نیز آموزش ببینند روشن شود. به امید آنکه موارد ذکر شده بتواند در این زمینه سازنده باشد.