文章基本信息

标题：مقایسه انواع سبک‌های ترجیحی یادگیری ادراکی در دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال تحصیلی 1387
其他标题：A comparison in various preferred conceptual learning styles among medical and dentistry students in Rafsangan Universicy of Medical Sciences in 2008.
本地全文：下载
作者：Mostafa Sadeghi ; Hamid Bakhshi ; Tahereh Alimohammadi 等
期刊名称：Iranian Journal of Medical Education
印刷版ISSN：1608-9359
电子版ISSN：1735-8892
出版年度：2011
卷号：11
期号：3
页码：301-302
语种：Persian
出版社：Isfahan University of Medical Sciences
摘要：ارسال این نامه علمی در جهت توجه و ارائه پیشنهاد به اساتید دانشکده‌های پزشکی و دندانپزشکی در خصوص روش‌های یادگیری دانشجویان است. در نیمسال اول سال تحصیلی 88- 1387 تعداد 220 نفر از دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی پرسشنامه سبک‌های ترجیحی یادگیری ریدRied (1)،شامل 35 سؤال را تکمیل کردند. متوسط سن نمونه‌‌ها 3/4±90/22 سال بود و 1/44 درصد ایشان معدل ترم قبل خود را بین 17-15 بیان داشته‌اند. یافته‌ها حاکی از آن بود که در بین سبک‌های یادگیری اصلی (ماژور) به ترتیب بیشترین و کمترین میانگین و انحراف معیار مربوط به سبک‌های یادگیری حرکتی (6/5±34/38) و فردی (07/±9/31) می‌باشد. جدول 1: نتایج روش‌های یادگیری ترجیحی شامل میانگین و انحراف معیار جمع دندانپزشکی پزشکی سبک ترجیحی یادگیری 6/5±34/38 4/5±1/36 8/5±6/38 حرکتی 7/5±06/36 8/5±75/35 6/5±24/36 دیداری 2/5±02/36 8/5±86/36 3/7±53/35 لمسی 2/5±43/35 5/5±39/34 04/ ±04/36 شنیداری 8/7±77/33 1/8±09/34 7/7±58/33 گروهی 07/8±9/31 1/7±97/31 5/ 8±87/31 فردی به طور کلی نتایج این بررسی بیانگر این است که سبک‌های ترجیحی اصلی (ماژور) دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی به ترتیب شامل: سبکهای حرکتی، دیداری، لمسی، شنیداری، گروهی، و سبک فردی بود. سبک‌های ترجیحی یادگیری دانشجویان بر حسب رشته تحصیلی حاکی از این است که سبک ترجیحی یادگیری حرکتی و دیداری در دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی، سبک اصلی است و در اولویت قرار دارند. ولی میانگین آن در دانشجویان دندانپزشکی کمتر از دانشجویان پزشکی است که این تفاوت از لحاظ آماری معنادار بود (در آزمون آماری کای دو مقادیر p برای سبک ترجیحی یادگیری حرکتی 039/0 p=و برای سبک ترجیحی یادگیری دیداری 048/0 p=بود). فراوانی سبک لمسی که در اولویت سوم و سبک گروهی که در اولویت پنجم سبک‌های یادگیری قرار دارد، در دانشجویان پزشکی کمتر از دندانپزشکی است ولی این تفاوت‌ها معنادار نمی‌باشد. همچنین نتایج حاکی از آن است که سبک مینور (فرعی) دانشجویان به ترتیب میانگین آن، سبک شنیداری، گروهی و لمسی است. در مقایسه با رشته تحصیلی، روش شنیداری دارای بیشترین نمره به عنوان سبک فرعی در دو گروه است و پس از آن سبک گروهی قرار دارد. با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعه، ترجیح سبک حرکتی و دیداری به عنوان روش اصلی در یادگیری دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی و سبک‌های فرعی شامل شنیداری و گروهی است. بر این اساس برای توسعه یادگیری و افزایش کیفیت آن لازم است مدرسین آموزش دروس این دانشجویان را با توجه به سبک‌های یادگیری آنان طرح‌ریزی و اجرا نمایید. با توجه به اولویت اکثر دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی در بکارگیری سبک حرکتی و دیداری در امر یادگیریشان، شایسته است جهت افزایش توانایی یادگیری فراگیران، آموزش آنها منطبق با سبک یادگیری آنان صورت گیرد. توجه به آموزش عملی و استفاده از روش‌های فعال تدریس و بهره‌گیری مناسب از فضاهای آزمایشگاهی، فضاهای آینده شغلی و مراکز مهارت‌های بالینی صورت پذیرد.