摘要:مقدمه: تأثیر حضور افراد تعلیمدیده در تیم بر برایند احیا، در تحقیقات گذشته تأیید گشته است. یک نیازسنجی اطلاعاتی، در محیط پژوهش حاضر، بیانگر نقص دانش پرستاران در زمینه احیا است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش به شیوه کارگاهی بر یادگیری پایدار پرستاران طراحی گردید. روشها: این مطالعه مداخلهای از نوع پیشآزمون پسآزمون با ابزار جمعآوری دادهها شامل پرسشنامه دو قسمتی حاوی مشخصات فردی و 21 سؤال چهار گزینهای در مورد اقدامات لازم در عملیات احیای قلبی- ریوی بود. این پرسشنامه قبل بلافاصله بعد و 6 ماه بعد از اتمام کارگاه توسط شرکتکنندگان پاسخ داده شد و نتایج با استفاده از آزمون repeated measure ANOVA و نرمافزار SPSS تحلیل گردید. نتایج: بیشترین نمره پیشآزمون 17 و کمترین 6 با میانگین 12/10 و برای آزمون بعد از کارگاه به ترتیب 21 و 13 با میانگین 96/17 و برای آزمون با تأخیر 6 ماهه، 17 و 10 با میانگین 02/15 بود. مقایسه میانگین نتایج این سه آزمون تفاوت معنیداری بین میانگین نمرات پیشآزمون و آزمون بلافاصله بعد از کارگاه و آزمون تأخیری نشان داد. نتیجهگیری: با وجود آن که کارگاههای احیای قلبی- ریوی نیاز جامعه پرستاری را تا حدودی برطرف مینماید، اما تکرار این کارگاهها در فواصل منظم و حداکثر 6 ماه ضروری به نظر میرسد.
其他摘要:Introduction: The effect of the presence of trained personnel in the team on the outcome of resuscitation has been proved in previous studies. An informative need assessment, in the environment of present study, reveals the role of the nurses’ knowledge in Cardiopulmonary Resuscitation (CPR). Therefore, this study was designed to determine the effect of education through workshop on nurses’ sustained learning regarding resuscitation. Methods: An interventional study, using pre-test and post-test was carried out. The data gathering tool was a questionnaire consisted of two parts including individual characteristics and 21 multiple choice questions about necessary actions in cardiopulmonary resuscitation. This questionnaire was answered by the participants before, immediately after, and 6 months after the workshop. The results were analyzed using Repeated Measure ANOVA by SPSS software. Results: The highest score, the lowest score and the mean score in pre-test were 17, 6 and 10.12, respectively. These scores for the post-test were 21, 13 and 17.96, respectively. For the test held after 6 month, the highest score was 17, the lowest was 10 and the mean score was 15.02. Comparing the means of these tests showed a significant difference between the pre-test, post-test, and the test after 6 months. Conclusion: Although CPR workshops met the needs felt by nurses to some extent, the repetition of these workshops in regular bases (six months at maximum), seems to be necessary.