摘要:مقدمه br> دانشگاههای ایران، فاقد یک نظام ارزشیابی مدون، علمی و نهادینه شده برای ارزشیابی کیفیت و مشروعیتبخشی به اهداف و عملکردهای خود میباشند. پاسخگویی به مواردی از قبیل: نرخ ترک تحصیل، میزان اتلاف، نرخ ماندگاری، متوسط طول تحصیل و نرخ مردودی، با بررسی کارآیی درونی نظام آموزشی امکانپذیر است. این مطالعه در پی تعیین برخی شاخصهای کارآیی درونی نظام آموزشی رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان است.روشها br> در یک مطالعه توصیفی، برای تشخیص کارآیی درونی به محاسبه شاخصهای کارکرد تحصیلی، تعداد 101 دانشجوی پزشکی ورودی 1372 از زمان ثبت نام تا مرحله دانشآموختگی مورد بررسی قرار گرفتند. با مراجعه به پرونده تحصیلی دانشجویان، دادههای لازم جمعآوری گردید. اطلاعات و دادههای مربوط به هر دانشجو با استفاده از نرمافزار SPSS دادهپردازی و تحلیل شد. br>نتایج br> میزان اتلاف دانشجویان مذکر 4.4 درصد، دانشجویان مؤنث 7/0 درصد، دانشجویان بدون سهمیه 2/2 درصد و دانشجویان با سهمیه 5/6 درصد بوده است. با احتساب نیمسال تابستانی، به طور متوسط، دانشجویان مذکر 63/17، دانشجویان مؤنث 56/17، دانشجویان بدون سهمیه 31/17، دانشجویان با سهمیه 41/18 نیمسال مشغول به تحصیل بودهاند. بیشترین نرخ مردودی در نیمسال اول 1373 و بیشترین نرخ شکست در دروس پایه و تخصصی با 6/5 درصد دیده شده است. br>بحث br> تفاوت بارز میان دانشجویان سهمیه و دانشجویان بدون سهمیه در کارآیی، بیانگر این است که تنها اعطای سهمیهای از ظرفیت دانشگاهها به نهادها کافی نیست، بلکه لازم است در جهت استیفای این حق نیز، گامهایی برداشت. احتمالاً با اجرای برنامههایی مثل: برنامه آشنایی با دانشگاه، برنامه تعیین فعالیتهای آموزشی و درسی و برنامه مشاوره و راهنمایی و تقویت پایه تحصیلی، میتوان برخی کمکها را به این گروه دانشجویان ارایه کرد.
其他摘要:Introduction. Iran's universities don't have a compiled, scientific and internalized evaluation system to evaluate their quality and make their goals and performances recognized. Being accountable to items such as, drop out rate, waste rate, survival rate, average study rate and rejection rate is possible by assessment of internal efficiency of educational system. This study tried to determine some of the internal efficiency indicators for medical education system in Kerman University of Medical Sciences Methods. Through a cross-sectional descriptive study, in order to identify internal efficiency indicators, 101 medical students (accepted in 1993) were investigated from their registration up to their graduation time in the year 1993. The needed information was collected from their educational files, then the data were analyzed by SPSS software. Results. The waste rate of students was 4.4%, 0.7%, 2.2% and 6.5% for male, female, non-quota and quota students, respectively. On average, male, female, non-quota and quota students had been studying for 17.63, 17.56, 17.31, and 18.41 semesters, respectively. The maximum rejection rate was in the first semester of 1993 and the maximum failure rate was for basic sciences and specialized courses with 5.6% of rate. Conclusion. The significant difference in efficiency between quota students and non-quota students shows that, giving just some quota to organizations is not enough and some measures must also be taken. It is recommended to provide them with some programs and facilities such as, orientation sessions, educational counseling and complementary educational programs.
关键词:ارزیابی; کارآیی درونی; رشته پزشکی; ارزشیابی آموزشی; کارآیی; آموزش پزشکی
其他关键词:Evaluation; Internal efficiency; Medicine; Educational evaluation; Efficiency; Medical education