چکيده

  زمينه و هدف: شرايط محيطی گرم و مرطوب در بسياری از مناطق جهان شايع می باشد که اين شرايط می تواند بر سلامت و راندمان افراد موثر باشد. بنابراين جهت توصيف مناسب از شرايط محيطی بايد ميزان اعتبار شاخصهای استرس حرارتی مورد استفاده را سنجيد. هدف اين مطالعه بررسی ميزان دقت و اعتبار شاخصهای WBGT و P 4 SR از طريق مقايسه آنها با دمای عمقی بدن در يک پايانه نفتی بود.

  روش بررسی: اين پژوهش روی 94 نفر از شاغلين واحدهای مختلف در دو گروه سازش يافته و سازش نيافته با گرما انجام گرفت. پس از شناسايی واحدهای مختلف و بررسی نحوه فعاليت کاری، اقدام به اندازهگيری پارامترهای محيطی، شاخص WBGT و دمای عمقی(دهانی و تمپان) در سه شرايط محيط روباز، محيط مسقف و محل استراحت گرديد. شاخص P 4 SR نيز از طريق معادلات و نموگرام‏های مربوطه تعيين شد.

  يافته ها: مطالعه ارتباط شاخصهای فوق با دمای دهانی و پرده صماخ (24/0± 37.43 ) نشان داد که ميزان همبستگی آنها معنادار ميباشد (P<0.05) . بررسی معادلات رگرسيون بين شاخصهای استرس حرارتی و دماهای دهانی و پرده صماخ نشان دادند که بيشترين مقدار R² تطبيق شده مربوط به شاخص WBGT با دمای پرده صماخ بود.

  بحث و نتيجه گيری : اين تحقيق نشان داد که شاخصهای استرس حرارتی مورد مطالعه با دماهای عمقی بدن ارتباط معناداری داشتند. از طرفی شاخص WBGT بيشترين دقت را در ارزيابی استرس حرارتی نشان داد.

  Background and Aims: Hot and humid conditions are common in many parts of the world; these conditions can influence both the health and performance of individuals. Therefore to describe the environmental conditions appropriately, the amount of reliability of heat stress indices should be measured. The aim of this study was evaluating the reliability of WBGT and P4SR by comparison to core body temperature in an OilTerminal.

  Methods: The participants (94 persons) were two groups of acclimatized and not acclimatized employees of different units of the Oil Terminal. After identifying the units and their activities, air and wet temperatures, WBGT, and core body temperature (oral and tympanic) were measured in three situations including outdoor, indoor, and rest activities.

Results: The statistically significant correlation was found between above mentioned heat stress indices with oraland tympanictemperatures (P<0/05) . The regression equations were shown that the most determinant coefficient belong to WBGT and tympanic temperature (R²=0/571) .

  Conclusion: It was found that the WBGT and P4SR with core body temperature had significant correlations and WBGT had the most accuracy to predict heat stress in employees.