زمينه و هدف: در محيط يک سازمان عوامل انسانی در معرض فشارهای عصبی و روانی گوناگونی قرار دارند که آثار سوء فراوانی بر عملکرد افراد باقی می گذارد، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه فرهنگ سازمانی با رضايت شغلی و فرسودگی شغلی کارکنان دانشگاه تبريز انجام شده است.

روش بررسی: روش اين پژوهش از نوع توصيفی- تحليلی می باشد. 106 نفر از کارکنان آموزشی و اداری دانشگاه تبريز در سالتحصيلی 87-86 به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامه فرهنگ سازمانی هافستد HOCQ) ) و شاخص توصيف شغلی ( JDI ) و سياهه فرسودگی شغلی مازلاک و جکسون ( MBI ) بودند. داده های پژوهش با استفاده از روش همبستگی پيرسون، آزمون T برای گروههای مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.

يافته ها: نتايج به دست آمده گويای آن است که، فرهنگ سازمانی غالب در دانشگاه تبريز از نوع عقلانی می باشد، بعلاوه، نتايج آزمون T مبين اين بود که بين کارکنان آموزشی و اداری از نظر رضايت شغلی تفاوت معنی داری وجود ندارد ( 05/0 p > )، اما بين کارکنان آموزشی و اداری از نظر فرسودگی شغلی تفاوت معنی داری وجود دارد (01/0 p < ). همچنين، نتايج آزمون T مبين اين بود که بين رضايت شغلی و فرسودگی شغلی زنان و مردان تفاوت معنی داری وجود ندارد (05/0 p > )، همينطور نتايج بدست آمده، نشان داد بين فرهنگ سازمانی و رضايت شغلی کارکنان رابطه مستقيم و معنی داری وجود دارد (01/0 p < ) و نيز بين فرهنگ سازمانی و فرسودگی شغلی کارکنان رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد (01/0 p < ) ، بعلاوه، بين رضايت شغلی و فرسودگی شغلی کارکنان رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد (01/0 p < ).

نتيجه گيری: بر اساس يافته های اين پژوهش، چنين برمی آيد که فرهنگ سازمانی مشارکتی بيشترين ميزان رضايت شغلی و کمترين ميزان فرسودگی شغلی را بوجود می آورد.

Background and Aims

 In the organization environment, staffs are under the neurotic and mental pressures that would have many adverse effects on their performance. The purpose of this study was to investigate the relationship between organizational culture, job satisfaction and job burn-out among the employees in Tabriz University.

Methods

 The method of this research was descriptive-analytic. The research sample consisted of 106 subjects who were chosen through the stratified random sampling. All participants completed the Hofsted Organizational Culture Questionnaire (HOCQ) and Job Descriptive Index (JDI) and Maslach Burnout Inventory (MBI). The results of the survey were analyzed by Pearson correlation method and T- test.

Results

 Obtained results indicated that the kind of Organizational Culture in Tabriz university was rational culture; in addition, the job satisfaction was not different between three kinds of organizational cultures (p> 0.05), but, the job burn-out was different between three kinds of organizational cultures ( p<0.05).

In addition, the job satisfaction difference between didactic and administrative employees was not statistically meaningful (p>0.05) but the job burn-out difference between didactic and administrative employees was statistically significant (p<0.01). The results of T-Test showed that there was no significant difference between job satisfaction and job burn-out among female and male employees (p>0.05). Results also illustrated that there was a positive relationship between organizational culture and job satisfaction (p<0.01). In addition, obtained results revealed that there was a negative relationship between organizational culture and job burnout (p<0.01). Clearly a negative relationship between job satisfaction and job burn-out was also identified (p<0.01).

Conclusion

 On the basis of this study, it was understood that the partnership organizational culture may lead to the maximum amount of job satisfaction and minimum amount of job burn-out.