هدف : مطالعه حاضر با هدف ارزيابی اثرات بهداشتی مواجهه شغلی مزمن با غلظت های کم بخارات جيوه طراحی و اجرا گرديد.

  روش بررسی : جمعيت مورد مطالعه را 46 نفر کارگر مرد يک واحد کلرآلکالی دارای مواجهه شغلی با بخارات جيوه و 65 نفر از کارگران سالم فاقد پيشينه شغلی مواجهه با جيوه (گروه مرجع) تشکيل می‌داد. برای افراد پرسشنامه‌ای در مورد وجود علائم مواجهه با جيوه تکميل گرديد. ضمناً کليه کارگران مورد معاينات پزشکی قرار گرفته و آزمايشات بيوشيميايی متداول از آنها بعمل آمد. بعلاوه با استفاده از روش‌های استاندارد ميزان غلظت جيوه موجود در هوا و ادرار اندازه‌گيری و تعيين مقدار شد.

  يافته‌ها : غلظت جيوه محيطی و ادراری در افراد در معرض مواجهه به ترتيب برابر با µg/m³ 28/6 ± 97/3 و µg/lit 77/26 ± 3/34 برآورد گرديد. گر چه اين مقادير از مقادير حد تماس شغلی ( TLV ) و شاخص تماس بيولوژيکی( (BEI توصيه شده برای اين ماده پايين‌تر هستند، ولی جيوه ادراری کارگران در معرض مواجهه نسبت به گروه مرجع به طور معنی‌داری بالاتر بود. هيچ اختلاف معنی‌داری بين دو گروه در شمارش سلول های خونی، ميزان اوره خون، ميزان کراتينين سرم و فعاليت سرمی آنزيم‌های کبدی مشاهده نشد. برعکس تجزيه و تحليل داده‌ها نشان داد که ميزان شيوع خستگی جسمی و ذهنی، بی‌اشتهايی، کاهش حافظه، تغييرات خلقی و عاطفی در افراد در معرض مواجهه نسبت به گروه مرجع به طور معنی‌داری شايعتر بود. همچنين فراوانی (درصد) شيوع علائمی مثل اسپاسم‌های دردناک عضلات دست و پا، بی قراری، ترس‌های مبهم و بی‌خوابی در گروه در معرض مواجهه نسبت به گروه مرجع بيشتر بود، هر چند که اين تفاوت ها از نظر آماری معنی‌دار نبود.

  نتيجه‌گيری : اين مشاهدات نشان می‌دهد که مواجهه شغلی با بخارات جيوه حتی در غلظت‌های کم با احتمال بروز علائم عصبی و روانی همراه است.

Background and aims

The present study carried out to evaluate health effects associated with chronic occupational exposure to low levels of mercury vapors.

Methods

The study population consisted of 46 male workers occupationally exposed to mercury vapors and 65 healthy unexposed employees. Subjects were administered a questionnaire on symptoms experienced and underwent clinical examinations as well routine biochemical tests.

Additionally, using standard methods, atmospheric and urinary concentrations of mercury were measured.

Results

Environmental and urinary concentrations of mercury were estimated to be 3/97±6/28 μg/m 2 and 34/30±26/77 μg/lit, respectively. While these values were blow the recommended TLV and BEI for this substance, exposed subjects had significantly higher concentrations of urinary mercury levels than their unexposed counterparts. No significant differences were noted between CBC, BUN, serum creatinine or serum activity of liver enzymes of both groups. Conversely, analysis of the data revealed that symptoms such as somatic and mental fatigue, anorexia, loss off memory and personality change were significantly more common among exposed individuals. Likewise, painful spasm of the extremities, irritability, vague fears and insomnia were more frequent among exposed population, although the differences were not statistically significant.

Conclusion Theses observations indicate that occupational exposure to mercury vapors, even at low levels, is likely to be associated with neurological and psychological symptoms.