هدف : هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری گروهی در کاهش شدت درد و پريشانی‌های روانشناختی زنان مبتلا به کمردرد مزمن بود. روش : در اين پژوهش نيمهآزمايشی، از طرح پيشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل استفاده شد؛ از ميان تمامی زنان مبتلا به کمردرد مزمن مراجعهکننده به بيمارستان امام خمينی (ره) و يک مطب خصوصی در شهر تهران در سال 1389، تعداد 30 زن با ميانگين سنی 33 سال و 7 ماه به‌طور تصادفی انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمايش و کنترل جايگزين شدند. گروه آزمايش در 12 جلسه 90 دقيقهای درمان شناختی- رفتاری تورک و فری به‌صورت گروهی شرکت کرد و گروه کنترل تنها پی‌گيری شد. هر دوگروه پيش و پس از جلسه‌های درمانی به دو مقياس ناتوانی کمردرد کبک ( QBPDS ) و افسردگی، اضطراب، استرس ( DASS ) پاسخ دادند. داده‌ها با آزمون t مستقل تحليل شدند. يافتهها : يافته‌ها نشان‌گر کاهش معنادار شدت کمردرد (05/0 p< ) و افسردگی، اضطراب و استرس (05/0 p< ) در گروه آزمايش به‌دنبال شرکت در جلسه‌های درمانی بود. نتيجهگيری : درمان شناختی- رفتاری با تغيير رفتارهای ناکارآمد، تصحيح شناختهای ناسازگار و احساسهای مخرب مرتبط با درد، باعث ميشود اثرهای زيانبار درد به کمترين حد برسد و پريشانی‌های روانشناختی بهبود يابد.

  Objectives : The aim of this study was to investigate the effectiveness of group cognitive-behavior therapy on decreasing severity of pain and psychological distress among women with chronic back pain. Method: This research is a semi-experimental study with pretest-posttest design and control group. Among females with chronic back pain referred to Imam Khomeini Hospital and a clinic in Tehran in 2010, 30 participants with mean age of 33 years and 7 months were selected and randomly assigned to two equal experimental and control groups. Experimental group during twelve 90-min sessions received Turk and Free cognitive-behavior therapy, and control group were just followed. All participants completed the items of Depression, Anxiety, and Stress Scale (DASS), and Quebec Back Pain Disability Scale (QBPDS) prior to and after the intervention. The data were analyzed using independent t-test. Results: The findings revealed a significant decrease of back pain (p<0.05), and depression, anxiety and stress symptoms (p<0.05) in experimental group who participated in therapeutic sessions. Conclusion: Cognitive-behavior therapy could minimize adverse effects of pain and decrease psychological distress by changing dysfunctional behaviors, correcting counterproductive cognitions and deteriorating sensations related to pain.