هدف : هدف پژوهش حاضر مقايسه عزّت نفس و نگرش به ظاهر، پيش و پس از عمل جراحی زيبايی بينی بود. روش : پژوهش نيمه‌آزمايشی حاضر با طرح پيش‏آزمون- پس‏آزمون و با روش نمونه‌گيری آسان انجام شد. جامعه پژوهش عبارت بود از تمامی متقاضيان عمل جراحی زيبايی بينی که در شش ماه اول سال 1389 به درمانگاه گوش و حلق و بينی بيمارستان امير اعلم و يک مطب خصوصی گوش و حلق و بينی در شهر تهران مراجعه کرده بودند. ملاک ورود به پژوهش درخواست عمل جراحی تنها به دليل زيبايی (و نه به دليل بدشکلی بينی يا اختلال عملکرد بينی) بود. 40 نفر به پرسش‌نامه‌های مشخصات فردی، عزّت نفس کوپرسميت و طرحواره‌های مربوط به ظاهر پاسخ دادند و داده‌ها با آزمون t وابسته تحليل شد. يافته‌ها : ميان نمره‌های عزّت نفس آزمودنی‌ها پيش و پس از جراحی تفاوتی ديده نشد. ميان نمره‌های نگرش به ظاهر بدنی، پيش و پس از عمل جراحی تفاوت وجود داشت (05/0≥ p ، 39= df ، 01/3= t ) و جنسيت بر اين رابطه اثرگذار نبود. نتيجه‌گيری : عمل جراحی زيبايی بينی بر بهبود مؤلفه روان‌شناختی نگرش به ظاهر بدنی تأثير دارد و به نظر می‌‌رسد عوامل روان‌شناختی هم در تقاضای عمل جراحی زيبايی و هم در نتايج حاصل از آن نقش دارند. بنابراين بررسی مؤلفه‌های روان‌شناختی پيش از عمل جراحی زيبايی بينی ضروری است .