هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشی بوسپيرون و متيلفنيديت در درمان اختلال نقص توجه/ بيش‌فعالی (ADHD) انجام شد. روش: در يک کارآزمايی بالينی، با کاربرد طرح متقاطع و دوسوکور، 40 کودک و نوجوان 16-6 ساله مبتلا به ADHD به‌روش آسان انتخاب و با روش تصادفيسازی بلوکی در دو گروه قرار گرفتند. پژوهش دارای دو مرحه هشتهفتهای، همراه با يک هفته بدون درمان بود. به گروه يک در مرحله اول متيلفنيديت و در مرحله دوم بوسپيرون داده شد و برای گروه دوم بهصورت وارون عمل شد. دوز هر دو دارو 5/0 ميليگرم به‌ازاء هر کيلوگرم وزن بدن در نظر گرفته شد. برای گردآوری دادهها پرسشنامه تشخيص اختلال نقص توجه/ بيش‌فعالی (ADHD-DQ)، نسخه پدر/ مادر و آموزگار مقياس درجهبندی ADHD (ADHD-RS) و پرسش‌نامه عوارض داروهای بوسپيرون و متيل‌فنيديت بهکار رفت. پس از هفته‌های دوم، چهارم، ششم و هشتم در هر مرحله، نسخه پدر/ مادر و آموزگار ADHD-RS و پرسشنامه عوارض جانبی دارو تکميل شد. دادهها با روش تحليل واريانس با اندازههای مکرر تحليل شد. يافته‌ها: در پايان هر مرحله پژوهش، نسبت به شروع درمان و طی هفته‌های مختلف آن، نمره خردهمقياسهای نقص توجه، بيش‌فعالی و تکانشگری ADHD-R تحت تأثير هر دو دارو کاهش داشتند و بين دو دارو تفاوتی ديده نشد. تأثير متيلفنيديت بر کاهش نشانه‌ها زودتر از بوسپيرون ظاهر شد و با گذشت زمان، کاهش نمرهها بيشتر بود. عوارض جانبی متيلفنيديت نيز بيشتر بود (0001/0>p). نتيجهگيری: به‌نظر ميرسد بوسپيرون در درمان ADHD، با عوارض جانبی کمتر، بهاندازه متيل‌فنيديت مؤثر باشد.

Objectives: In this study the efficacy of buspirone was compared with methylphenidate in children and adolescent with attention deficit-hyperactivity disorder (ADHD). Methods: In this randomized double blind clinical trial with crossover design, 40 children and adolescents (6-16 years old) with the diagnosis of ADHD were studied. The samples were selected by conventional method and categorized by blocked randomization into buspirone and methylphenidate groups. This study has two 8-week phases with one week wash-out period. Both medications were prescribed with the dose of 0.5 mg/kg/day. Effectiveness was evaluated using teacher and parents forms of ADHD Rating Scale (ADHD-RS) for both groups. Questionnaires were completed in baseline and every two weeks during the eight-week phase. Medication side effect profile was evaluated. Data were analyzed by repeated measurement ANOVA. Results: At the end of each phase, the scores of attention deficit, hyperactivity and impulsivity had significant decrease in comparison with baseline and previous weeks of study for both drugs and no significant difference was detected between groups. The positive effect of methylphenidate in decreasing the symptoms was detected earlier than buspirone. Conclusion: Buspirone seems to be as effective as methylphenidate in treating ADHD with less side effects.