هدف: پژوهش حاضر به ‌‌بررسی بهوشياری و ارضای نيازهای بنيادی روانشناختی در بيماران قلبی- عروقی می پردازد. روش: مقياسهای بهوشياری، ارضای نيازها، رفتار مستعد بيماری قلبی، اضطراب، افسردگی و استرس ادراک‌‌شده بر روی 101 بيمار قلبی- عروقی و 103 فرد سالم به‌صورت انفرادی اجرا شد. دادههای به دست آمده از هر دو گروه با استفاده از روش‌‌های آماری توصيفی، مقايسه ميانگينهای بين گروه‌ها و تحليل واريانس چند متغيری تحليل شد. يافتهها: تحليل دادهها نشان داد، بيماران قلبی- عروقی، نسبت به گروه سالم از بهوشياری پايين و رفتار مستعد قلبی بيشتری برخوردار بودند. دو گروه تفاوتی در ميزان ارضای نيازهای بنيادی روانشناختی نداشتند. هم‌‌چنين، افراد گروه بيمار قلبی- عروقی نسبت به افراد سالم، از اضطراب، افسردگی و استرس ادراک‌شده بالاتری برخوردار بودند. نتيجه‌گيری: افراد بيمار قلبی- عروقی نسبت به تغييراتی که در علايم بدنی از جمله ضربان ‌‌قلب و تنگی‌‌نفس، قبل از گسترش حاد بيماری بروز ميکنند، آگاه و بهوشيار نيستند و نسبت به افراد عادی رفتارهای مستعد قلبی بيشتری نشان می‌دهند.