هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثير اضطراب خصلتی کودکان در سوگيری توجه نسبت به چهره‌های هيجانی (خشمگين، شاد، خنثی) انجام شده است. روش:  سی کودک دارای اضطراب خصلتی بالا و 30 کودک دارای اضطراب خصلتی پايين، به‌کمک آزمون اضطراب خصلتی کودکان و انجام مصاحبه نيمه ساختاريافته برگزيده شدند و آزمايه اصلاح‌شده دات‌پروب تصويری بر روی آنها اجرا گرديد. تحليل واريانس چندعاملی و تحليل واريانس با اندازه‌گيری‌های مکرر برای تحليل داده‌ها به‌کار برده شد. يافته‌ها: اين بررسی نشان داد که تعامل اضطراب خصلتی و نمرات سوگيری توجه، تنها در چهره خشمگين معنی‌دار بوده (001/0p<) و در ساير چهره‌ها معنی‌دار نمی‌باشد. هم‌چنين ميزان اضطراب خصلتی همبستگی مثبت و معنی‌داری با نمرات سوگيری توجه نسبت به چهره خشمگين داشت (001/0p<). نتيجه‌گيری: کودکان دارای اضطراب خصلتی بالا نسبت به چهره هيجانی خشمگين گوش به‌زنگی توجهی نشان می‌دهند، در حالی‌که کودکان دارای اضطراب خصلتی پايين نسبت به همين چهره اجتناب توجهی نشان می‌دهند.

Objectives: The aim of this study was to examine the effect of trait anxiety in children, on attentional biases to emotional facial expressions (angry, happy, neutral). Method: 30 children with high trait anxiety and 30 children with low trait anxiety were selected using Trait Anxiety Inventory for Children and a semi-structured interview. The participants completed the Pictorial Version of the Modified Dot-probe Task. Data were analyzed using multifactor analysis of variance and repeated measures analysis of variance. Results: This study showed that the interaction between trait anxiety and scores of attentional bias, are significant only for angry facial expressions (p<0.001) and are not significant for other facial expressions. Also, the level of trait anxiety has a positive significant correlation with scores of attentional bias toward angry faces (p<0.001). Conclusion: Children with high anxiety traits show a significant vigilance toward angry faces, while children with low anxiety traits show an attentional bias away from the same faces.