چکيده
هدف: يکی از مداخلههای گروهی در توانبخشی روانی تفريحدرمانی است. هدف اين پژوهش بررسی تأثير تفريحدرمانی بر وضعيت روانی بيماران مبتلا به اسکيزوفرنيا بود.
روش: در يک پژوهش مداخلهای از نوع پيشآزمون- پسآزمون 45 مددجوی مبتلا به اسکيزوفرنيای مزمن بستری در مرکز آموزشی درمانی روانپزشکی رازی تهران با روش نمونهگيری مبتنی بر هدف انتخاب و به کمک مقياس کوتاه نمرهدهی روانپزشکی (BPRS) ارزيابی شدند و سپس به يک سفر تفريحی 10 روزه به شهر مشهد فرستاده شدند. آنگاه دوباره همه آزمودنیها بهکمک ابزار يادشده ارزيابی شدند. برای تحليل دادهها آزمون آماری t بهکار برده شد.
يافتهها: ميانگين نمرات کلی مقياس کوتاه نمرهدهی روانپزشکی از 5/42 در پيشآزمون به 8/29 در پسآزمون کاهش يافت و آزمون آماری t تفاوت بهوجودآمده در وضعيت روانی بيماران مبتلا به اسکيزوفرنيا را در پسآزمون بهتر از پيشآزمون نشان داد (001/0>p ).
نتيجهگيری: تفريحدرمانی بهعنوان يک مداخله توانبخشی و غيرعضوی میتواند بهبود وضعيت روانی مددجويان مبتلا به اسکيزوفرنيای مزمن را به دنبال داشته باشد.
Abstract
Objectives: One of the group interventions in mental rehabilitation is recreational therapy. The purpose of this study was to investigate the effect of recreational therapy on the mental status of patients with schizophrenia.
Method: In this pre-test post-test interventional study, 45 clients with chronic schizophrenia hospitalized in the
Results: Mean total BPRS scores decreased from 42.5 at pre-test to 29.8 post-test. T-test revealed the difference in mental state of patients with schizophrenia pre-test compared to post-test to be significant (p<0.001).
Conclusion: Recreational therapy as a non-physical intervention for rehabilitation can promote mental status of patients with chronic schizophrenia.