标题:نقش باورهای اميد و خوشبينی در پيشبينی انگيزش تحصيلی دانشجويان تحصيلات تکميلی دانشگاه فردوسی و علوم پزشکی مشهد
其他标题:The Role of Hope Components And Optimism on Academic Motivation of Graduate Students of Ferdowsi University And Mashhad University of Medical Sciences
摘要:مقدمه: از آنجايی که انگيزش، موتور حرکتدهنده انسان است، شناسايی زيربناهای آن به خصوص در حيطههای تحصيلی و آموزشگاهی به منظور رشد و پيشرفت جامعه مهم و ارزشمند میباشد. هدف اصلی از پژوهش حاضر بررسی نقش باورهای اميد و خوشبينی در پيشبينی انگيزش تحصيلی دانشجويان است. روشها: در اين مطالعه توصيفی جامعهی آماری دانشجويان تحصيلات تکميلی دانشگاه فردوسی و علوم پزشکی مشهد در سال تحصيلی 91-1390 بودند، که تعداد 350 نفر از آنان به روش نمونهگيری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند (218 نفر از دانشگاه فردوسی و 132 نفر از دانشگاه علوم پزشکی). برای جمعآوری دادهها از پرسشنامهی اميد اسنايدر و مقياس انگيزش تحصيلی والرند و پرسشنامه خوشبينی شيير و کارور استفاده شد. دادهها با استفاده از ضريب همبستگی پيرسون، رگرسيون چندگانه و تحليل واريانس چند متغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: نتايج ضريب همبستگی پيرسون نشان داد که بين تمام متغيرهای پژوهش همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد: همبستگی انگيزش و تفکر عامل (01/0, p<52/0r=)، انگيزش و تفکر راهبردی (01/0, p<40/0r=)، انگيزش و خوشبينی (01/0, p< 34/0r=)، تفکر راهبردی و تفکر عامل (01/0, p<57/0r=)، تفکر عامل و خوشبينی (01/0, p<51/0r=)، تفکر راهبردی و خوشبينی (01/0, p<32/0r=). نتايج رگرسيون چندگانه نيز نشان میدهد که مجموع باورهای اميد و خوشبينی میتوانند انگيزش تحصيلی دانش جويان را پيشبينی کنند (001/0>p، 780/33=(225/3)F). آزمون معناداری ضرايب رگرسيون نيز نشان میدهد که تفکر راهبردی (05/0>p، 173/2=t) و تفکر عامل (0. 05>p، 326/5=t) به لحاظ آماری ارتباط معناداری دارد، اما ضريب رگرسيون خوشبينی به لحاظ آماری معنادار نبود. بين دو گروه دختر و پسر تنها در متغير انگيزه تحصيلی تفاوت معناداری ديده شد و بين دو دانشگاه در هيچ يک از متغيرها تفاوت معناداری ديده نشد. نتيجهگيری: مطابق نتايج به دست آمده اميد متغيری است که با انگيزش تحصيلی رابطه دارد و در موقعيتهای تحصيلی بايد بر آن تأکيد گردد.
其他摘要:Introduction: Since motivation is what makes human engine running, identifying its infrastructure especially in the areas of education and schooling is important and valuable to the growth and development of the society. The main purpose of this study is to investigating the role of hope and optimism in predicting graduate student's academic motivation. Methods: In this descriptive study in 2011-12 academic years, statistical population included post-graduate students of Ferdowsi University and Mashhad University of Medical Sciences. From this population, 350 were selected through multistage cluster sampling (218 from Ferdowsi University and 132 from Medical University). We used Snyder’s hope scale, Vallerand’s academic motivation scale, and optimism questionnaire by Carve and Scheier for data gathering. Data were analyzed through Pearson correlation coefficient, multiple regression methods and MANOVA. Results: The results of Pearson correlation coefficient indicated that there is a positive and significant correlation between all variables: correlation between motivation and agency (r=0.52, p<0.01), motivation and pathway (r=0.40, p<0.01), motivation and optimism (r=0.34, p<0.01), agency and pathway (r=0.57, p<0.01), agency and optimism (r=0.51, p<0.01), and pathway and optimism (r=0.32, p<0.01). The results of regression showed that combination of hope components and optimism can predict academic motivation (F (225, 3)= 33.780, p<0.001). The significance test of regression coefficients also showed that agency (t=2.173, p<0.05) and pathway (t=5.326, p<0.001) have a statistically significant relation but the regression coefficient of optimism was not statistically significant. Considering male and female students, there was only a significant difference in the area of academic motivation between them. No significant difference was observed between the two universities considering all variables. Conclusion: With regard to the results, hope is a variable related to academic motivation and should be emphasized in academic siettings.