文章基本信息

标题：تأثير آموزش خوش‌بينی بر کيفيت زندگی دانشجويان دختر مقيم خوابگاه دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
其他标题：The Effect of Optimism Training on Quality of Life among Dormitory Female Students at Isfahan Medical University
本地全文：下载
作者：Abbas Abbaszadeh ; Fariba Borhani ; Neda Asadi 等
期刊名称：Iranian Journal of Medical Education
印刷版ISSN：1608-9359
电子版ISSN：1735-8892
出版年度：2012
卷号：12
期号：9
页码：638-646
语种：Persian
出版社：Isfahan University of Medical Sciences
摘要：مقدمه: اغلب عوامل خطر بيماری‌های قلبی- عروقی مرتبط با آگاهی و رفتار هستند و يکی از ابزارهای اساسی در تغيير سبک زندگی بيمار، وجود برنامه‌های آموزشی است. اين مطالعه با هدف بررسی تأثير آموزش چهره به چهره، بر اساس مدل اعتقاد سلامت، بر آگاهی و نگرش بيماران انفارکتوس ميوکارد ترخيص شده، در مورد عوامل خطرساز بيماری انجام شد. روش‌ها: اين پژوهش يک مطالعه نيمه تجربی است. 80 بيمار به روش مبتنی بر هدف در دو گروه شاهد و تجربی قرارگرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود که بر اساس مدل اعتقاد سلامت طراحی شده بود محتوای آموزشی بر اساس اطلاعات جمع‌آوری شده و با توجه به نيازها در چارچوب مدل اعتقاد سلامت طراحی گرديد. هر بيمار در گروه تجربی، آموزش چهره به چهره و در گروه شاهد، مراقبت‌های عادی بخش را دريافت کردند. در پايان داده‌های به دست آمده با استفاده از آزمون‌های آماری کای دو، تی زوجی و تی مستقل تحليل شدند. نتايج: ميانگين نمرات آگاهی و نگرش بيماران دو گروه، قبل از مداخله تفاوت معناداری نداشتند (05/0p>). پس از مداخله آموزشی در گروه تجربی آگاهی و نگرش به ترتيب 4/1±02/31 و96/5±9/105 و در گروه شاهد 4/1±92/16 و96/5±86/51 بود و دو گروه تفاوت معناداری را در تمام ابعاد مدل نشان دادند (05/0p<). نتيجه‌گيری: نتايج مطالعه حاضر بيانگر اهميت به‌کارگيری مدل‌های پيشگيری مناسب درآموزش فعال و پيشگيری از مشکلات عود مجدد بيماری در بيماران انفارکتوس ميوکارد است.
其他摘要：Introduction: Most risk factors for cardio-vascular diseases are related to behavior and knowledge. Educational programs are essential for changing the patient's lifestyle. This study aimed to assess the effects of face-to-face training about risk factors based on health belief model on knowledge and attitude of myocardial infarction patients after discharge. Methods: This was a quasi-experimental study. Eighty patients were randomly assigned to either intervention or control group. Data were collected through a researcher-made questionnaire. Educational contents were designed in a health belief model frame based on the collected data and educational needs. Each patient in the intervention group received face-to-face training individually and the control group received the routine hospital method. Finally, data were analyzed using Chi-square, paired t –test, and independent T-test. Results: Study results showed that there were no significant differences between mean score of knowledge and attitudes in the two groups before the intervention (p> 0.05). However, after the intervention, knowledge and attitude scores in the intervention group (31.02±1.4,105.9±5.96) and the control group (51.86± 5.96, 16.92±1.4) showed a significant difference in every dimension of the model (p<0.05). Conclusion: Study results indicate the importance of using appropriate preventive models in active education, which helps prevent recurrent problems in patients with myocardial infarction.
关键词：آموزش چهره به چهره; بیماران انفارکتوس میوکارد; مدل اعتقاد سلامت; آموزش به بیمار
其他关键词：face to face education; myocardial infarction; health belief model; patient education