标题:عوامل استرسزای آموزش بالينی از ديدگاه دانشجويان پرستاری، مامايی و اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی کردستان
其他标题:Clinical Education Stressors from the Perspective of Students of Nursing, Midwifery, and Operating Room: A Study in Kurdistan University of Medical Sciences
摘要:مقدمه: برای بهبود و ارتقای کيفيت آموزش بالينی، بررسی و مديريت عوامل استرسزای آموزشی ضروری است. اين پژوهش با هدف بررسی عوامل استرسزای آموزش بالينی از ديدگاه دانشجويان پرستاری، مامايی و اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سال 1389 انجام شد. روشها: در يک پژوهش توصيفی، نمونه 230 نفری از دانشجويان رشته های پرستاری، مامايی و اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی کردستان به صورت سرشماری انتخاب شدند. اين افراد که حداقل يک واحد کارآموزی بالينی را گذرانده بودند به پرسشنامه محقق ساخته در مورد عوامل استرس زا در آموزش بالينی پاسخ دادند. ميانگين نمره هر حيطه از عوامل استرس زا( شامل حيطه های ارتباط بين فردی، تجارب تحقيرآميز، محيط آموزشی، تجربيات بالينی، و احساسات ناخوشايند) بر مبنای 1 تا 5 محاسبه شد. جهت تجزيه و تحليل دادهها از روشهای آمار توصيفی و آمار استنباطی (آزمون آناليز واريانس و آزمون توکی) استفاده شد. نتايج: بيشترين ميزان استرس در حيطههای پنجگانه مربوط به دانشجويان گروه مامايی با ميانگين 45/.±52/3 و بيشترين حيطه تنشزا مربوط به حيطه احساسات ناخوشايند 75/.±61/3 بود. بعد از آن در گروه پرستاری بالاترين حيطه تنشزا مربوط به حيطه محيط آموزشی با ميانگين 82/.±34/3 و در گروه اتاق عمل مهمترين حيطه تنشزا احساسات ناخوشايند 86/0±29/3 بود. نتايج مقايسه عوامل تنشزای آموزش بالينی در گروههای مورد پژوهش با استفاده از آزمون آناليز واريانس يک طرفه نشانگر تفاوت معنادار در همه حيطهها به جز حيطه تجارب تحقيرآميز بود. به طور کلی آزمون آماری توکی تفاوت معناداری بين گروههای مامايی با اتاق عمل از نظر عوامل استرسزای بالينی را نشان داد. نتيجهگيری: در فرآيندهای آموزش بالينی، دانشجويان رشتههای مختلف علوم پزشکی در معرض عوامل تنشزای زيادی قرار داشته و تعيين اين عوامل میتواند نقش مهمی در جهت کاهش ميزان تنش آنان ايفا نمايد و با توجه به آن که حيطه احساسات ناخوشايند استرسزاترين عامل تنشزا در اين مطالعه بود توجه به اين امر و تبيين ابعاد مختلف آن و ارائه راهکارهايی در اين زمينه ضروری میباشد.
其他摘要:Introduction: Continuous investigation of educational stressors, and managing them is essential for quality improvement of clinical education. This study investigated stressors of clinical education from the perspective of nursing, midwifery and operating room students at Kurdistan University of Medical Sciences during year 2010. Methods: This descriptive study was performed on all 230 students of nursing, midwifery and operating room who had passed at least one clinical course. Data gathering tool was a researcher made questionnaire. The mean scores to each five domains of stressors (including inter-personal communication, humiliating experiences, educational environment, clinical experiences, and unpleasant emotions) were calculated (the range of scores was 1 to 5). Data was analyzed using descriptive statistics, ANOVA and Tukey post hoc. Results: Among all students, midwifery students gave the highest total stress score in these 5 domains (3.52± .45), and the highest domain score belonged to unpleasant emotions(3.61± .75). After that, the highest tensive domain in nursing group was the educational environment (3.34± .82). In operating room students also, the most tensive domain was unpleasant emotions again (3.29±.86). The results of comparing clinical education stressors in study groups using one-way ANOVA indicated a significant difference among all domains except humiliating experience. Tukey test showed a significant difference between clinical education stressors of midwifery and operating room groups. Conclusion: Students of different fields of medical sciences are exposed to several stressors throughout the clinical education processes. Determining these factors could play an important role in reducing this stress. Considering the fact that unpleasant emotions was the most intensive stressor in this study, paying attention to this issue and exploring its dimensions to implement appropriate strategies seems to be necessary.
关键词:عوامل استرسزا; آموزش بالینی; دانشجو; پرستاری; مامایی; اتاق عمل.