文章基本信息

标题：تأثير برنامه آموزشی بر آگاهی و عملکرد تغذيه‌ای دانش‌آموزان
其他标题：The effect of educational program on students\' nutritional knowledge and practice.
本地全文：下载
作者：hamidreza musavi ; hamidreza mahboobi ; tahereh khorgoei 等
期刊名称：Iranian Journal of Medical Education
印刷版ISSN：1608-9359
电子版ISSN：1735-8892
出版年度：2011
卷号：11
期号：3
页码：306-307
语种：Persian
出版社：Isfahan University of Medical Sciences
摘要：مقالات منتشر شده در آخرين شماره مجله آموزش در علوم پزشکی (شماره 2 از دوره 11، تابستان 1390) در جلسه‌ای با حضور اعضای کميته دانشجويی مورد بررسی قرار گرفت و مقاله پيرزاده و همکاران با عنوان: « تأثير برنامه آموزشی بر آگاهی و عملکرد تغذيه‌ای دانش‌آموزان دختر پايه دوم راهنمايی ناحيه 4 شهر اصفهان در سال 1388»(1) به دقت مورد مطالعه قرار گرفت. علت انتخاب اين مقاله اهميت تغذيه مناسب در سنين نوجوانی و نقش تغذيه سالم در اين دوره از زندگی خصوصاً در دختران بود. نتايج اين مطالعه نشان داده است که سطح آگاهی و عملکرد تغذيه‌ای دختران پايين است و استفاده از برنامه‌های آموزشی تغذيه موجب بهبود آگاهی و اصلاح رفتارهای تغذيه‌ای آنان در دوران بلوغ می‌گردد(1). هر چند نويسنده اهميت مسئله و روند انجام مطالعه را به خوبی نشان داده است اما ذکر چند پيشنهاد شايد بتواند در اين زمينه سازنده باشد: 1- پژوهش انجام شده در نهايت به کل جمعيت دختران تعميم داده شده است. بسياری از نواحی شهر از نظر سطح سواد، فرهنگ و وضعيت اقتصادی شرايط متفاوتی دارند که همگی بر نوع تغذيه اثرگذار هستند، بهتر است در نمونه‌گيری بيش از يک ناحيه از شهر انتخاب شود تا احتمال ايجاد تورش وجود نداشته باشد. 2- علاوه بر اين بهتر بود که نويسندگان دو گروه مورد و شاهد را از نظر سطح سواد، فرهنگ و وضعيت اقتصادی و ساير عوامل تأثيرگذار روی وضعيت تغذيه مقايسه می‌کردند تا نقش اين عوامل مخدوش‌کننده از مطالعه حذف شود. 3- در اين مطالعه ذکر شده است که علاوه بر دو جلسه آموزشی تغذيه برای دختران، يک جلسه آموزشی نيز برای مادران آنها تدارک ديده شده بود، در حاليکه در پايان مطالعه تنها به نتيجه‌گيری کلی اکتفا شده است و اين موضوع که علت بهبود عملکرد تغذيه‌ای، آموزش دختران است يا مادران بررسی نشده است؛ در حالی که نويسندگان مقاله می‌توانستند با تفکيک گروه‌ها به 4 گروه: 1- گروهی که فقط به دختران آموزش داده می‌شد، 2- گروهی که فقط مادران آموزش می‌ديدند، 3- گروهی که هم دختران و هم مادران آموزش می‌ديدند و 4- گروه کنترل که هيچ آموزشی دريافت نمی‌کردند، علاوه بر مواردی که بررسی کرده بودند به بررسی تأثير هر يک از مداخلات در عملکرد تغذيه بپردازند و اين موضوع که آيا در سنين نوجوانی علاوه بر آموزش به نوجوانان آيا نياز است مادران آنها نيز آموزش ببينند روشن شود. به اميد آنکه موارد ذکر شده بتواند در اين زمينه سازنده باشد.