摘要:مقدمه: علیرغم اين که امروزه با پيشرفت روشهای تشخيصی و درمانی اکثر بيماران به صورت سرپايی درمان میشوند، ولی در کشور ما آموزش بيشتر در بخشهای بستری انجام میشود و به نسبت کمتری در مراکز سرپايی صورت میگيرد. با توجه به اهميت آموزش بالينی سرپايی اين تحقيق با هدف بررسی ديدگاه دانشجويان پزشکی همدان در مورد کيفيت آموزشی درمانگاهی در سال 1386 انجام گرفته است. روش: در يک مطالعه توصيفی مقطعی ديدگاه 150 کارورز و کارآموز مقطع آخر سال تحصيلی 1386 توسط پرسشنامه محققساخته روا و پايا مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تجزيه و تحليل دادهها، از نرمافزار SPSS و آزمونهای آمار توصيفی استفاده شد. نتايج: در اين مطالعه اغلب دانشجويان شرايط فيزيکی حاکم بر درمانگاههای آموزشی را متوسط تا خوب ارزيابی نمودند. در خصوص امکانات و تجهيزات آموزشی بيشتر نظرها حاکی از ضعف امکانات بود. برنامههای آموزشی در بيشتر موارد به صورت متوسط تا خوب وجود داشته است و اکثر دانشجويان نحوه آموزش مدرسين را خوب ارزيابی نمودهاند. همچنين مشارکت دانشجويان در آموزش درمانگاهی متوسط تا خوب ارزيابی گرديده است و در نهايت غالب دانشجويان ارزيابی آخر دوره در آموزش درمانگاهی را ضعيف قلمداد نمودهاند. نتيجهگيری: از ديدگاه دانشجويان شرايط فيزيکی درمانگاهها و عملکرد اساتيد در آموزش درمانگاهی در دانشگاه علوم پزشکی همدان خوب بوده است ولی در ساير محورها ديدگاه مطلوبی از نحوه آموزش درمانگاهی ارائه شده نداشتهاند. برای ارتقای کيفيت آموزشی توجه جدی به برنامهريزیهای آموزشی در مراکز سرپايی ضروری به نظر میرسد.
其他摘要:Introduction: Nowadays along with new advances in the methods of diagnosis and treatment , most patients are treated through outpatient services. However in Iran, in spite of numerous cases of outpatient visits, most of medical education is conducted in hospital wards . This study has focused on the viewpoints of medical students of Hamadan University of Medical Sciences about the quality of outpatient clinical education settings in 2007. Method: One hundred fifty interns and stagers were studied in this descriptive – cross- sectional study by a valid and reliable researcher made questionnaire .Data were analyzed by descriptive statistical tests through SPSS. Results: Most of the students evaluated physical conditions of educational ambulatory settings, as average to good . Majority of the obtained viewpoints revealed the shortage of educational facilities and equipments. Educational programs were assessed as average to good in most of the cases ,and the teaching methods were assessed as good. Participation of the students in outpatioant education was assessed as good, while the final student assessment in ambulatory education was rated as poor. Conclusion: From the viewpoint of the students, the physical condition of the outpatient clinics and teachers’ performance in ghem has been good but the students reported the method of education in ambulatory settings as poor . It seems crucial to pay special attention to medical education programs in order to improve the learning quality in outpatient settings.