摘要:مقدمه br> هپاتيت B شايعترين علت بيماری انتهايی کبد در کشور ما محسوب میشود و حدود 2 درصد از کل جامعه HbsAg مثبت هستند. هپاتيت B به عنوان يک بيماری پر خرج با بروز نسبتا بالا و سطح ناکافی آگاهی جامعه، زمينه نياز به برنامههای آموزشی را فراهم میکند. در اين مطالعه، اثر آموزش گروهی چند مرحلهای بر روی جمعيتی مرکب از بيماران و خانواده آنها بررسی شده است. روشها br> در اين مطالعه تجربی از طرح يک گروه با پيش آزمون و آزمون نهايی استفاده شده است. نمونهها به صورت غير احتمالی از ميان شرکتکنندگان در برنامه آموزش بيماران مبتلا به هپاتيت B انتخاب شدند. گردآوری دادهها از طريق پرسشنامه خودايفا با توزيع در جمع به انجام رسيد. پيشآزمون قبل از اجرای آموزش و پسآزمون در پايان آموزش انجام گرديد. در پايان پرسشنامه پس آزمون، سوالات نگرشسنجی نيز قرار داشت. فراوانی نسبی پاسخهای صحيح پيشآزمون و پسآزمون تعيين شد و نمره هر فـرد نيز در آزمون بر اساس مجموع پاسخهای صحيح محاسبه گرديد. برای محاسبه ملاک قبولی از شيوه ندلسکی و نظرات گروه تحقيق استفاده شد. برای بررسی تفاوت احتمالی پيشآزمون و پسآزمون، از آزمون t زوج استفاده شد. در تمام موارد p<0.05 به عنوان شاخص معنیدار بودن در نظر گرفته شده است.يافتهها. طيف سنی شرکتکنندگان از 11 تا 59 سال متفاوت بود و حدود نيمی از 80 پاسخدهنده در جلسه آموزشی، زن بودند. مقايسه پيشآزمون و پسآزمون حاکی از افزايش معنیدار سطح آگاهی آموزشگيرندگان در زمينه راههای انتقال هپاتيتB، راههای پيشگيری و نحوه برخورد با آن است. در پيش آزمون 45 درصد از شرکتکنندگان نمره قبولی گرفتند در حالی که، در پسآزمون ميزان دريافت نمره قبولی به 69 درصد افزايش يافت 90 (P<0.01) درصد از آموزشگيرندگان عقيده داشتند که آموزش داده شده در بالا بردن دانش آنها در زمينه هپاتيت موثر بوده است و 81 درصد نيز جلسه پرسش و پاسخ را در حل مشکلاتشان موثر يافتند. از طرفی 5/92 درصد نيز نحوه تدريس شخص سخنران را خوب يا خيلی خوب توصيف کردند. در نهايت 36 درصد نيز عقيده داشتند که سوالاتی در زمينه هپاتيت B در ذهنشان باقی مانده که بدون جواب مانده است. نکته جالب آن که چه قبل از آموزش و چه بعد از آن، حدود 90 درصد متذکر شدند که نياز به آموزش بيشتر در اين زمينه دارند. br>بحث br> تفاوت های معنیدار نتايج سؤالات دانشی به همراه رضايت بالای آموزشگيرندگان، بيانگر اثر فوقالعاده برنامههای آموزشی گروهی چند مرحلهای در ارتقای دانش شرکتکنندگان در زمينه راههای انتقال هپاتيت B، پيشگيری و کنترل آن میباشد. بنابراين، پيشنهاد میگردد از اين روش آموزشی برای تدريس مطالب علمی مربوط به بيماریها به دانشجويان علوم پزشکی استفاده شود.
其他摘要:Abstract Introduction. Hepatitis B is the most common cause of end stage liver disease in Iran. As a high-cost disease with a relatively high incidence, and the relative lack of community knowledge, it warrants initiation of a public health intervention in Iran. Methods. This was a Before-After educational intervention that analyzed the data obtained from questionnaires filled out by 80 patients infected by Hepatitis B and their family members. The patients were registered and invited by “Hamedan Society for Support of Hepatic Patients” for the educational program. The questionnaire was designed in order to evaluate the degree of knowledge according to patients’ needs and experts’ ideas i.e. means of transmission, preventive measures and their use and some basic practical knowledge of hepatitis B management. Nedelsky method and T-paired test were used to analyze the results. Results. The participants were aged between 11 and 59 (The age of the participants was from 11 to 59) and about half of them were females. The comparison between pre-test and post-test indicated a significant increase in the learners' level of knowledge concerning transmission of and prevention from hepatitis B and its management. 45% of the participants got an acceptable score in pre-test while in post-test it increased to 69% of them. 90% of the participants believed that the performed education had been effective in increasing their knowledge about hepatitis. 81% found the question-answer session effective in solving their problems. Moreover, 92.5% described the instructor's teaching method good or very good. Finally, 36% believed that they still had some questions about hepatitis B. Interestingly, both before and after education, about 90% thought they needed more education regarding hepatitis B. Conclusion. Group education is a useful tool for improving patients’ and their families’ knowledge of and attitude towards hepatitis B in an example of Iranian community situation.