摘要:مقدمه br> دانشگاههای ايران، فاقد يک نظام ارزشيابی مدون، علمی و نهادينه شده برای ارزشيابی کيفيت و مشروعيتبخشی به اهداف و عملکردهای خود میباشند. پاسخگويی به مواردی از قبيل: نرخ ترک تحصيل، ميزان اتلاف، نرخ ماندگاری، متوسط طول تحصيل و نرخ مردودی، با بررسی کارآيی درونی نظام آموزشی امکانپذير است. اين مطالعه در پی تعيين برخی شاخصهای کارآيی درونی نظام آموزشی رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان است.روشها br> در يک مطالعه توصيفی، برای تشخيص کارآيی درونی به محاسبه شاخصهای کارکرد تحصيلی، تعداد 101 دانشجوی پزشکی ورودی 1372 از زمان ثبت نام تا مرحله دانشآموختگی مورد بررسی قرار گرفتند. با مراجعه به پرونده تحصيلی دانشجويان، دادههای لازم جمعآوری گرديد. اطلاعات و دادههای مربوط به هر دانشجو با استفاده از نرمافزار SPSS دادهپردازی و تحليل شد. br>نتايج br> ميزان اتلاف دانشجويان مذکر 4.4 درصد، دانشجويان مؤنث 7/0 درصد، دانشجويان بدون سهميه 2/2 درصد و دانشجويان با سهميه 5/6 درصد بوده است. با احتساب نيمسال تابستانی، به طور متوسط، دانشجويان مذکر 63/17، دانشجويان مؤنث 56/17، دانشجويان بدون سهميه 31/17، دانشجويان با سهميه 41/18 نيمسال مشغول به تحصيل بودهاند. بيشترين نرخ مردودی در نيمسال اول 1373 و بيشترين نرخ شکست در دروس پايه و تخصصی با 6/5 درصد ديده شده است. br>بحث br> تفاوت بارز ميان دانشجويان سهميه و دانشجويان بدون سهميه در کارآيی، بيانگر اين است که تنها اعطای سهميهای از ظرفيت دانشگاهها به نهادها کافی نيست، بلکه لازم است در جهت استيفای اين حق نيز، گامهايی برداشت. احتمالاً با اجرای برنامههايی مثل: برنامه آشنايی با دانشگاه، برنامه تعيين فعاليتهای آموزشی و درسی و برنامه مشاوره و راهنمايی و تقويت پايه تحصيلی، میتوان برخی کمکها را به اين گروه دانشجويان ارايه کرد.
其他摘要:Introduction. Iran's universities don't have a compiled, scientific and internalized evaluation system to evaluate their quality and make their goals and performances recognized. Being accountable to items such as, drop out rate, waste rate, survival rate, average study rate and rejection rate is possible by assessment of internal efficiency of educational system. This study tried to determine some of the internal efficiency indicators for medical education system in Kerman University of Medical Sciences Methods. Through a cross-sectional descriptive study, in order to identify internal efficiency indicators, 101 medical students (accepted in 1993) were investigated from their registration up to their graduation time in the year 1993. The needed information was collected from their educational files, then the data were analyzed by SPSS software. Results. The waste rate of students was 4.4%, 0.7%, 2.2% and 6.5% for male, female, non-quota and quota students, respectively. On average, male, female, non-quota and quota students had been studying for 17.63, 17.56, 17.31, and 18.41 semesters, respectively. The maximum rejection rate was in the first semester of 1993 and the maximum failure rate was for basic sciences and specialized courses with 5.6% of rate. Conclusion. The significant difference in efficiency between quota students and non-quota students shows that, giving just some quota to organizations is not enough and some measures must also be taken. It is recommended to provide them with some programs and facilities such as, orientation sessions, educational counseling and complementary educational programs.
关键词:ارزيابی; کارآيی درونی; رشته پزشکی; ارزشيابی آموزشی; کارآيی; آموزش پزشکی
其他关键词:Evaluation; Internal efficiency; Medicine; Educational evaluation; Efficiency; Medical education