摘要:مقدمه: در فرايند تحصيلی، ارتقا و پايش رفتارهای آموزشی بالينی مدرسان ضرورت دارد. هدف اين پژوهش تعيين تأثير شرکت مربيان در يک کارگاه آموزشی سه روزه درباره آموزش و ارزشيابی بالينی بر بکارگيری رفتارهای مؤثر در آموزش بالينی مربيان دانشکده پرستاری و مامايی شهر شيراز بود. روشها: در اين پژوهش شبه تجربی با طرح دو گروهی فقط پسآزمون، کليه مربيانی (39 نفر) که حداقل به مدت چهار ماه آموزش بالينی دانشجويان را بر عهده داشتند، انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه تجربی (19 نفر) و شاهد (20 نفر) تقسيم گرديدند. سپس گروه تجربی در يک کارگاه آموزشی شرکت کرد. دو ماه بعد، تمامی دانشجويانی که تحت نظارت مربيان دو گروه به کسب تجربيات بالينی پرداخته بودند، با يک پرسشنامه پايا و روا حاوی 21 گزينه رفتار مؤثر در آموزش بالينی، مربيان خود را در مورد ارزيابی قرار دادند. ميانگين نمرات هر يک از رفتارها در دو گروه با آزمون t مستقل به کمک نرمافزار SPSS مورد تحليل قرار گرفت. نتايج: ميانگين کل امتياز داده شده به گروه تجربی نسبت به گروه شاهد بطور معنیداری بيشتر بود. علاوه بر اين، مربيان گروه تجربی در 6 رفتار آموزشی هدايت کنفرانسهای بالينی به نحو مؤثر، ارائه بازخورد مثبت و تشويق، تشويق دانشجويان به تفکر، تجزيه و تحليل و انتقاد منطقی، داشتن انعطافپذيری، تسهيل خود ارزشيابی دانشجويان و پرسيدن سؤالات تفکربرانگيز، نسبت به گروه شاهد تفاوت معنیداری داشتند ولی در 15 رفتار آموزشی ديگر تفاوت دو گروه معنیدار نبود. نتيجهگيری: شرکت مربيان در کارگاه آموزش بالينی موجب بکارگيری اصول آموزشی توسط آنان گرديد و تأثير مثبتی بر رفتارهای مؤثر آموزش بالينی داشت. مديران و برنامهريزان بايد موقعيتهای مناسبی را برای تسهيل بکارگيری دانش و مهارتهای آموزش بالينی مربيان فراهم کنند.
其他摘要:Introduction: The instructors’ clinical teaching behaviors need to be monitored and improved during educational process. The purpose of this study was to determine the effect of a three day educational workshop about clinical teaching and evaluation on effective clinical teaching behaviors of clinical instruc-tors at faculty of Nursing and Midwifery in Shiraz. Methods: All clinical nursing instructor who had been involved in clinical teaching at least for four months (n=39), participated In this quasi-experimental research with two group post-test only design. They were divided randomly into two experiment (n=19) and control (n=20) groups. The experiment group participated in a pre-planned three day educational workshop about clinical teaching and evaluation.Two months later, all of the students who were involved in clinical experiences (n=588) were asked to evaluate their clinical teachers using a questionnaire consisting of 21 items about effective clinical teaching behaviors. The mean scores for teaching behaviors were compared by independent t-test using SPSS software. Results: The mean scores of the experiment group were significantly higher than the control group. Furthermore, the experiment group significantly differed from the control group in six educational behaviors including conducting effective clinical conferences, providing positive feedback and reinforcement, encouraging students to think, analyzing and rational criticizing, being flexible, facilitating students’ self-evaluation, and asking stimulating questions.But no significant difference was observed in other 15 educa-tional behaviors. Conclusion: Participation in clinical education workshop had a positive effect on instructors’ efffective clinical teaching behaviors, and made them to apply some educational principles. To improve other effective clinical teaching behaviors, program organizers and directors should provide appropriate situations in order to facilitate the application of instructors’ knowledge and skills in clinical teaching.
关键词:آموزش بالينی; رفتارهای مؤثر; مربی; دانشجو; پرستاری و مامايی; کارگاه.