文章基本信息

标题：ผลกระทบของกระบวนแบบการจัดการความขัดแย้งของพนักงานที่มีต่อความขัดแย้งด้านงาน ความขัดแย้งด้านความสัมพันธ์ และความเครียดในภาคอุตสาหกรรมการโทรคมนาคมของไทย (The Impact of Employees’ Conflict Management Styles on Task Conflict, Relationship Conflict and Styles)
本地全文：下载
作者：(Krisada Chienwattanasook), กฤษดา เชียรวัฒนสุข
期刊名称：Journal of Behavioral Science
印刷版ISSN：1686-1442
出版年度：2010
卷号：16
期号：2
语种：English
出版社：Behavioral Science Research Institute
摘要： The objectives of this study were to investigate the effects of conflict management styles utilized by employees in the telecommunications industry as they faced task conflicts, relationship conflicts, and the negative stress in the workplace as a consequence of the conflicts. Data collection came from a survey administrated to 464 the operational level employees in three of the largest telecommunications companies in Bangkok, Thailand. MANOVA, and the Structural Equation Model (SEM) were employed in the statistical analysis. The multivariate test was significant at the .001 level of significance, with results that task conflict, relationship conflict, and stress were affected by the difference in conflict management styles, Pillai's Trace = 0.253, p-value < 0.001. Results from multiple comparisons indicated that employees who had to use a dominating style and an avoiding style were caused task conflict to a higher degree compared with other styles. It also found that task conflict is highly significant and positively related to relationship conflict (coefficient = .94). Hence, this implies that employees who tended to use a dominating style and avoiding style in the face of task conflicts also tended to cause a high degree of relationship conflict. In addition, employees who used the obliging style and avoiding style in conflict situations were likely to experience a large degree of negative stress.Keywords: conflict management styles, task conflict, relationship conflict, stress, telecommunication employees บทคัดย่อ การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลกระทบของกระบวนแบบการจัดการความขัดแย้งของพนักงาน ที่มีต่อความขัดแย้งด้านงาน ความขัดแย้งด้านความสัมพันธ์ และความเครียด โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูลจากพนักงานในระดับปฏิบัติการจำนวน 464 คน ที่ปฏิบัติงานอยู่ในบริษัทโทรคมนาคมที่ใหญ่ที่สุดในสามอันดับแรกของประเทศไทย สำหรับการวิเคราะห์ข้อมูลในการศึกษานี้ ใช้วิธีการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบหลายตัวแปร และการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง ผลจากการทดสอบเชิงพหุได้ค่านัยสำคัญที่ระดับ .001 ซึ่งสรุปได้ว่ากระบวนแบบการจัดการความขัดแย้งของพนักงานที่แตกต่างกันมีผลต่อความขัดแย้งด้านงาน ความขัดแย้งด้านความสัมพันธ์ และความเครียด (Pillai's Trace = 0.253, p-value < 0.001) และผลการทดสอบเปรียบเทียบพบว่า พนักงานที่นำกระบวนแบบการจัดการความขัดแย้งแบบเอาชนะ และที่นำกระบวนแบบการจัดการความขัดแย้งแบบหลีกเลี่ยงมาใช้ในการแก้ไขปัญหา ส่งผลให้เกิดความขัดแย้งด้านงานในระดับที่สูง ยังพบอีกว่าความขัดแย้งด้านงานมีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับสูงกับความขัดแย้งด้านความสัมพันธ์ (coefficient = .94) ดังนั้น จึงสรุปได้ว่าพนักงานที่นำกระบวนแบบการจัดการความขัดแย้งแบบเอาชนะและแบบหลีกเลี่ยงมาใช้ในการแก้ไขปัญหา จะทำให้เกิดความขัดแย้งด้านความสัมพันธ์ในระดับที่สูงเช่นกัน นอกจากนี้ยังพบว่าพนักงานที่นำกระบวนแบบการจัดการความขัดแย้งแบบยอมให้ และพนักงานที่นำกระบวนแบบการจัดการความขัดแย้งแบบหลีกเลี่ยงมาใช้ในสถานการณ์ที่มีความขัดแย้ง จะส่งผลให้พนักงานผู้นั้นมีความเครียดในระดับที่สูงอีกด้วยคำสำคัญ: กระบวนแบบการจัดการความขัดแย้ง, ความขัดแย้งด้านงาน, ความขัดแย้งด้านความสัมพันธ์, ความเครียด, พนักงานในอุตสาหกรรมโทรคมนาคม